Naime Erlaçin Şiirleri - Şair Naime Erlaçin

“O gülü o laleyi gören göz
doldurur gök kubbeyi ağlayıp inlemeyle
bir yıllık bir aşkın deliliğini
veremez bin yıllık şaraplar bile”
(Mevlana Celaleddin-i Rumi)

duydum ki bedelsiz duygular eşliğinde
tek kişilik hücrene kapanmışsın
pusula hüznü gösterirken
acıya vurmuş ibre

onca aşktan

kopartsam hüznünü yatırsam göğsüme
tutsam ellerini yok etsem bu dönme dolap duyguyu
üşüyen ruhuna yağmur olsam
tomurcuğa dursa tenin

işte o zaman kıskanırdı bizi depremler

zakkum çiçekleri açar tedirgin saatlere
esnemeleri yitirir uyku
acıya sağılır ağuda eriyen an
bırakılır ilk ünlem akşam alacasına

sorgulanır hayat

aşkın kapıyı çalışı var hani
habersiz düşmesi eşikten
erguvan nağmelerde titreşen
kırılgan ateş
bir keman yayı
gergin hikaye

düşünce üretmeli ıssızda
düşler sancılandığında
çelikten dokunmalı yürek
eskimemeli kuytuda

suyla beslenir toprak

bozkırda daldık uykuya
hükümsüz artık gül
mağdur
aşkın ellerinden düştüğü yerde

aşılansa gül ne fayda

seni bilemem
kimi sabah uyanınca
o acayip duygu içimde:

dün güzel bir şey oldu yine

yeniden yaratmak için çağımı
cellâda verdim şiirin başını
kurtuluş yok kurban olmaktan
kendini kurtarır oysa şiir
en keskin kılıçlardan

size sesleniyorum beyaz anlar
bana katılın
aklım beni bırakmadan
arınmak istiyorum

iklim ılıman olmalı