Resimlerde kaldı eski sokaklar
Anılarda saklı bizim mahalle
Şimdi nerde kalbi kırık çocuklar
Neydi ne olmuş o bizim mahalle.
Daha birçok şeyi söylemedim sana
Birlikte olma şansımız hiç yok mesela
Biz sadece gerçeklerden kaçıyoruz
Olumsuz duada kendimizi kandırıyoruz.
Sana ulaşmak parmaklarımın ucunda
O kadar boş ki dolu sandıklarım
Varlığın kayıp değerler kıymetsiz
Tükenmiş bitmiş boşuna sayarım
Kimi bitmiş, kimisi adaletsiz.
Zaman önüne katıp sürer durmadan
Bazen umut verir bazen avutarak
Bilinmez arzdır o göz kırpan semadan
Bir boşluktan diğerine savrularak.
Binlerce yıl ve binlerce asırlardır
Bir boşluğun içinde bin boşluk gibi
Bilinmeyen deryalara düşüyorum
Öyle bir boşlukdur ki görünmez dibi
Bazen karanlıkta ışık görüyorum.
Ötenin, ötesinde neler, neler var
ruhlarımızın geçtiği o kapı
kainat kitabının son sayfasında yazılı
ve durmaksızın gök tarlasının yandığını
kızıl şimşeklerin çaktığından anlıyoruz
dumansız külsüz bir yangından söz ediyoruz
Dediler bahar gelmiş köy yollarına
Her anı bir yaşam, toprak suya doymuş,
Bağlar gülistanmış, benzermiş goncaya,
Her yer cıvıl, cıvıl ,toprak suya doymuş.
Hiçbir şey beklediğim gibi değil
Zaman harcamışım boşu, boşuna
Yarın dünden beter güvenli değil
Ağlayıp sızladım boşu boşuna.
Yaşamak büyük sanat ustası yok
Zaman hızlı geçen bir nehir
Kolay değil yetişmek izinden
Her damlası hatıradır buharlaşan
Geçmişi taşırsın omuzlarda yükün
Cıvıltısı yok, ne dağların ne düzün.
Zamanı yontmazdı eski mevsimler
Baharı, bahar, kışı, kış gibiydi
Böylesi değişmezdi yazlar, güzler,
Gecikmezdi yağmur,seli belliydi.
Kim haykıracak, kim şimdi geçmişe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!