Henüz vicdanlar
Hala prangaya maruz kalıyor
Her çırpınışında, yalın bir kamçı enseye iniyor
Ve o an bir
Şaşkınlık sökün ediyor
Henüz dokuz yaşına girmiştim.
Masumluğun basamaklarından yavaş yavaş çıkıyordum, neyi ne kadar biliyordum.
Sadece önüme konan ve güven duyulan her ne olursa inanıyor ve itibar ediyordum.
Fakir bir ailenin tek oğluydum. İki ablam var ve onlarda hayli çilelerin insanlarıydı.
Annem evin otoritesi ve herkesin uymak zorunda kaldığı bir realiteydi, çare yoktu.
Bir gün kalbinden silip atacaksan
Dert içinde coşturup kaçacaksan
Hicranın sayfalarını artıracaksan,
Hazanın solmuşluğuna katacaksan…
Gözyaşlarımda tufanı hatırlatırsan,
Artık gelmeyeceksin gelemezsin
Aşkın seyrinde serinlenen hissin
Hakikat karşısında gizlenen izsin
Gelmeyecek gelmemi istemezsin
Gel diyemezsin sen gelemeyensin
Çalma ne olur bir daha gönül kapımı yar
Ben çaresiz kalsam, yapayalnız olsam da
Sen hiç aldırma, gözünü uyku tutmasa da
Gecenin serinliğinde, şu yıldızların eşliğinde
Sana çok dil döktüm, halimi perişan ettin
Kul olmak bilinci o kadar ehemmiyetlidir ki bu gerçeğe müdrik olmak ancak hidayetin tecellisi sebebiyle müminler idrak ederek mükellef olurlar.
Sinlerinde henüz rahmetin gereği olan teslimiyet ve itminanlık zafiyeti yaşayanlar, akıl ve zanlarını iblisin telakkisinde görmeleri nedeni ile dini müeyyideleri hakir görürler ve tahkir ederler.
Sebebi hikmetinden bigane olan bu yaratılanlar, beşer kimliğinin diğer safhasında tercihlerini zanlar üzerinden netice almaya çalışırlar.
Gökyüzünün alyansları siz duyun bari sesimi
Sine harap, yürek bitap, bir ses etmiyor sevgili
Sizler bizim ortak paydalarımızsınız, sizinle varız
Efkârı umum iyemizi ancak sizlerle yâre anlatırız
Yıldırım aşkımı ne bu hal hangi asırda yaşıyoruz
Ne köle olmak için bahşedilensin
Ne de esir olmak için derlenmiş ve müddetini bekleyen nefessin
Aklın ve iradenle, azim ve muhakemenle seferber olmuş bir akidenin saikisin
Ruhun hilkatinde ki demsin, kalbin inşirah firkatinde ki bedelsin, niyetinle fevksin
Renksiz ve hissis olmak
Ruhun idrakinden uzaklaşarak yol almak ve bu anlamda yaşamak
Kalbin sezgisinden, aklın ferinden, izanın ahenginden nasiplenmeden koşmak
Ne müthiş hüsrandır, ah u zar etmek için nafile bir uğraştır, neticesi pek hicrandır
Divane olmak
Senin yolunda soluklanmak
Kalbin itminanlığında aşk ile dirliğe uzanmak
Yıldızlar el sallar
Kimler için semada hayaller kurar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!