Aslında hissettiğim
Ne bir sevdanın başlangıcı
Ve ne de bir hicranın sancısıydı sadece bildiğim hazdı.
Uzak diyarlardan,
Serdettiğiniz kelamın karşısında,
Sanki sessizliğin lehçesinden sus diyorlar
Kalbinin suskun çığlığını dinleyip, an ve zaman için tefekkür etmemi işaret ediyorlar
Bazen günyüzüne çıkıyorlar ve bazende hasretin firkatleştiği bir anın vecdini bekliyorlar
Sakın yeis içinde nefeslenme derken, sabrı ve kanaati ruhun idrakinden dinlememi istiyorlar
Kimim, nereye gidiyorum
Hangi emel veya hülyanın yolcusu olmak için yol alıyorum
Neye mükredirim, kader muvanesinde nasıl bir akide üzerindeyim, ne kadarbilinçliyim
Boş ver dediğim, yaşamak için yalın bir tekdüzeliği seçtiğim karmaşanınniçin netliğinden çok beri ve biçareyim
Yanıma kim geldiyse
Çıkmalıydı nefes birşekilde
Nasıl olsa yaşamak hicranın derinliğinde ki mefkurede
Ümit etsem bile, sabrın narıyla arileşsem kimene, kanaat samimiyeti hani nerde
Yolcunun bir hesabı olmalı, tedbiri elden bırakmadan yol almalı, inşirah kimlerde
Allah kalbimi bilir ya, kendimi çok zor zaptettim,fakat kendimden de geçtim o an,itiraf etmeliyim, şükürler olsun ki hemen toparlandım.
Ferize ne yapıyorsun,nasıl böyle davranırsın,oluyor mu bu yaptığın,çok şaşırdım inan ki,senden hiç beklemezdim,haydi hemen işinin başına dön diyebildim.
Ben sizi geldiğiniz günden belli,gece,gündüz düşünüyor, aklımdan çıkartamıyorum, kendimi sana adıyorum, sensizlikten kahroluyorum,
Fakat bunu sana bir türlü anlatamadım,burada kimseler yokken senin olmaya hazırım demesin mi.
Tabi bu sözler beni ihya ediyor,hoşuma gidiyordu,ama birazda şaşırtıyordu çünkü, ben cezbedecek bir güzelliğe haiz değildim,
Kızların ilgisini çekecek,tavırlardan uzaktım,konuştuğum her bir bayanla ölçülü ilişkiler kurardım,işin yoğunluğundan ve özellikle tüm hücrelerime kadar deruhte ettiğim,
Neden sabreder, ah edersin latif nefesin şahitliğinde
Niye gaye edinmezsin bahanelerin zerkettiği mechulin fakirliğine, hani kanaat kalbinde
Ne murat edilmişse, kader iradet-i cüziyede kiminle, akıl ve irfan hangi sahlin beklentisinde
Hor görme şahit olduğun insan ahvalinin muarrızlığını, hamdet kalbin ihsanlaşan ülfetine
Konuşmaktan
Maksat,
Anlaşılır,
Anlamlı olmaktır.
Anlaşılmazlığı
Yaşamak kahrımdır...
Bir tanem hiç bilir miydim aman veririr miydim?
Senin sessizlik içinde fark ettirmeden üzülmene
Sen görünmezlerde seyir halinde sanki sezendin
Nerden bilirdim, hiç hissettirir miydim, bilseydim
Ancak bilmelisin ki hasretti sineden dile gelenler
Ey gönlümde şakıyan dilberim
Bilseydin ki sen neyimdin benim
Söyleyemedim çekindim senden
Köşemde buldum kendimi birden
Bir aşk ki mevcudatımı kavuran
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!