Ruh elhak hakikatimdir
Aklım ve irademle anlam bulan suskun melalimdir
Nefsi telakkilerim adına zafiyetler hazindir
Azmeden idrak, meşk ettiren firkat aşkın şiarında ki edeptir
Hüzün heveslerimi perdeleyen sabr-ı ikmaldir
Vicdanın asliyesi ruhuma kefildir
Sen ne kadar gizlenip korku salarsan
Yalnızlığımda hülyalara hiç bırakmasan
Sevdamı karartsan, aşkımı tanımasan
Yalnızlık serabı olsan da bendeki birisin
Sen arzın derinliğinde enginliği yaşasan
Ah şu geceler var ya simsiyah yumak
Matemimden, ne kadarda uzaklaşsak
Karanlıklar içinde hiç açmayan kalsak
Vicdandan kovulsak azap yaşatmasak
Haklısın elbet illa ki suçluyum ilelebet
Bir anda sessizlik baş göstermişti
Gidiyordu değerini bulan o sevgili
Kısmetin yol verdiği umuda kadar
Kaderin müsaade edeceği o sıralar
Masundu giderken yaşlar durmuyor
Kim bilir belkide bilmiyorsunuz
Gönlünüzden geldiği gibi kal ediyor ve aksediyorsunuz
Ruhunuz ne kadar dingin, hassasiyetiniz fevkalade ergin,imrendiyorsunuz
Ne kadar isterdim, sevgi nazarıyla nefeslenemeyi, hiçgerilmeden tebessüm etmeyi, ne kadar zarif öğretiyorsunuz
“Neden kalbimin hurdalığı,
Ruhumun lekelerden arınma umudu” diye
Merakınıza mucip olarak sual ediyorsunuz.
Bilmiyorsunuz ki bu can,
Bir zamanlar ne kadar çaresizdi,
Artık ne sabır var, ne mecalden kaldı bir hal
Hazan her bir yanımı kuşattı, nerdesin hala niye habersizsin yar
Umutlarıma sessizce karlar yağar, yüreğimi yakar
Nefesim olsa ne yazar, sinem sancılar içinde ıstırapla yaşar ve ağlar
Ey gönlümden muhabbetin
Akmasına vesile olan
Has insanlar pek değerli
Mana vecdiyle şakıyan
Gönül süruru arkadaşlarım
Hiç bilmez olur muyum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!