Artık inandım halinde yaşadığım anlamsızlığı,
Yüreğin izlerinde hiçbir değerimin olmadığını,
Düşlerin nefeslerinde naifliğin bulunmadığını,
Muhabbet ikliminin darlığında duçar kaldığını!
Dersi alarak artık ibretle hüzne yaslanmalıyım,
Yar...
Ne gelen var, ne soran
Hakkıyla yok derdi gamımı anlayan
Ruhumu huzura kavuşturan, yüreğime yar olan
Beni alıp sürur ikliminde nefes aldıran ve yaramı saran
Ruhumdan tezahür eden hicranın ramıyla arkadaşlık yapan
Artık ne sabır var, ne mecalden kaldı bir hal
Hazan her bir yanımı kuşattı, nerdesin hala niye habersizsin yar
Umutlarıma sessizce karlar yağar, yüreğimi yakar
Nefesim olsa ne yazar, sinem sancılar içinde ıstırapla yaşar ve ağlar
İçim el vermiyor her nedense...
Sanki derinliğimde hissettiklerim,
Kalbi terennümlerim
Başka bir buselik ve hicran deminde
Yavaş yavaş çözülüyordu sinelerde sevgiler
Sokak lambaları ışıl ışık aydınlatsa da sokağı
Karanlığın izinden hiç bir haber kalmasa da
Vicdanlar kararıyordu tükenen sevgisizlikten
Hani bir saklambaç oynardık, hatta bir körebe
Bir kar etmiyor artık
Sinemde derlediğim serzenişlerimden arta kalanlar
Vakit geçiyor, iklim yenileniyor ve insan kimliği şaşırtarak değişiyor
Ne kadar uhde kalsa
Kalbim kendi solgunluğunda nefese ihtiyaç duyunca
Sakın kimseyi aldatma
Heveslerin için bir surete girerek avutma
Emelin için, nefsi handanlığın kendi seçimin, kasten bir kalbikırma
Pişkinlik edepten nasipsizlik demektir, ihanet imanının kaviolmadığına delalettir, asla unutma
Hangi rüyada veya hülyada isen uyan
Ne söylesem kar etmeyecek
Her lahza nasibin ilgasında niyetle bütünleşecek
Akıl ne zaman devraye girecek, izan fark edecek
İrade umutların letafetinde ruhuma sürur mu serkedecek
Gönül kapım o an ve açılan zamanda gülecek
Biliyorum ki habersizsin
Zarifliğin enginliğinde nazar eden dilbersin
Kalbi naifliğinle sukut için sancılar çekerek serinlersin
Lakin hiç deva olamıyorum
Sessizliğin refakatiyle haline ram oluyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!