Cehennem sayarım ben sensiz geçen anımı,
Hasretliğin dondurur damarımda kanımı,
Gelip alsa ne çıkar Azrail şu canımı;
Her gün ölmek değil mi, bir canına yaşamak…
Yollar uzak, mevsim kış, saatler akıp durur,
Gözlerini kapat, dünyayı unut,
Bitmeden içinde sevgiye umut,
Beni özleme hiç, aşkımı unut,
Yarın daha parlak doğacak güneş...
İnsanı sev asla hakir görmeden,
Şehrin sokaklarında dolaştım bugün
Yüzümde fahişe bir gülümseme,
Düşlerimde, hiç sen olmamış sen.
Ve her adımda benden uzaklaşan umut,
Her durumda aklıma geliyorsun yine
Cenderede gibi böyle yaşamak,
Boncuk-boncuk sevdalar yaşadım kolarında,
Sevgi dolu şiirler yazdım sabahlara dek,
Sonbaharda çiçekler açtırdın dallarımda,
Senden uzak yaşamak, kıyameti beklemek...
Gül olmasa geçermiş bülbülün ömrü yasla,
Bağrımızda yine hasret zinciri,
Saatlerin geçmek bilmez herbiri,
Şu gurbette, geçtik köle, esiri,
Gözyaşlarım, sicim gibi akıyor,
Yetiş gülüm, can bedenden çıkıyor...
Küçüktü mekanlar, umutlarımız mahpus,
Küçük düşündüğüm çağlarda tanımıştım onu,
En erişilmezimdi, yüreğimin balıydı,
Dumanlı gözleri bir başka sevdalıydı,
Küçük aklımla düşünemedim bir gün pişman olacağımı,
Büyük bir hata yaptım,
Beklemek uzak bir şehir,
Yolları kıvrım-kıvrımdır.
Kalbim bir barut fıçısı,
Gözlerinse kıvılcımdır...
Unutmak...mümkünsüz hayal,
Bazen bir gülümseme kadar kısadır hayat,
Bazen bir gülüş bir ömür kadar uzun,
Anahtarı kendi yüreğinizdedir
Uzaklarda aradığınız mutluğunuzun.
Sevdalar bir içim su kadar kısa
Yalnız geceler asırlar kadar uzun,
Sevda denilen nesne avucumuzda köpük,
Gönül güzel gördükçe dağlar gibi köpürdük,
Aslında mantık denen olguda çok fakirdik,
Zaman geçti, dem çöktü, anladık bakar gördük…
Kaybettik aşk uğruna genç yılları, dostları,
Sayfalara sığmıyor yalnızlığımın öyküsü,
Kalemler bitiveriyor yazarken.
Dünyanın bütün tuvallerini kullansam,
Resimler de aciz kalıyor anlatmaya.
Hani biliyor musun,
Tanrı kadar yalnızım diyeceğim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!