Murat Kalaç Şiirleri - Şair Murat Kalaç

Gecelerime ortak oldun sen günlerce.Ve her umutsuzluğa düşüşümde seni buldum yanımda.Geceleri döndüğüm boş evde yine sendin beni karşılayan.
Kaçak sevdalarımda hep sen.Sigaramın dumanını paylaştın tüm bıkkınlıklarımda.Ve kadeh kadeh İzmir oldun; Alsancaktan Pasaporta akşam faytonları...Sokak ortalarında ağlarken gözbebeklerim bir sen vardın yanımda bir de sis lambaları.
Kaçmayı çok denedim ve başaramadım senden.Döndüm işte.Anladımki tüm yollarım sana çıkıyor.Ve anladımki düşlerimdeki o beyaz duvak en çok sana yakışıyor.
Bir şehir hatları vapurunda sigaram oluyorsun dumanı martılara yadigar kalan.
Ve anladımki senin beni sevdiğin kadar ben de sevmişim seni.
Sen yalnızlıksın; yalnızlığımsın.

Yine de gözlerine sığınıyorum.Gözlerin ki sırtımdan vurdular.
Çocuktum, yine birileri gelip kırdı oyuncaklarımı.Yine de gözlerine sığınıyorum.Sığınacak başka yerim kalmamış.İçimdeki serçeleri vuruyorlar.Çiçeklerimi eziyorlar; menekşelerimi,fesleğenlerimi.
Yine de gözlerine sığınıyorum.
İade etmiyorum acılarımı.
Sadece bir yağmur kaçağı gibi geldim düşlerine...
Gözlerine sığınmaya geldim.

Vedalaşmayalım.
Uzak olsak da beraber dinlediğimiz bir şarkı çalacak herhangi bir şarkılı meyhanede.Bütün rakı bardaklarında senden, benden izler.
Yalnız tabaktaki balık biraz daha küskün, rokanın neşesi kaçmış gibi olacak.
Vedalaşmayalım;
gidip aynı lokantalarda yemek yiyeceğiz.Aynı sigarayı isteyeceğiz Beyoğlu'nun bitimindeki o köşe büfeden.'' Filtresiz olsun'' diyeceğiz.Ağzımızda tütün tadı dolaşacağız aynı sokakları.Sadece sokaklar biraz daha ıssız, İstanbul biraz daha yalnız gelecek bize.
Vedalaşmayalım;

veda şarkıları söyleniyor şimdi bu şehirde.
Bir aşk daha yağmura tutuluyor.
Ellerim üşüyor ellerinsiz.
Biliyorum bu kış daha sert geçecek...
Sokaklarda daha çok artacak serçe ölüleri.Yüzüme vuruken soğuğunu gece, ben ellerimde kalan hatıralarla ısınacağım.Ve biliyorum gözlerin girecek düşlerime yine...Geceler boyu sancılanıp duracağım yine.
Biliyorum bir sabah bir serçe olacağım eşiğinde.

Geceleri hep yağmur yağar bu şehirde.Ve hep üzerime gelir yağmur taneleri..
Ben yüreğimde sakladığım derin sızı ve ellerimde saçından bir parça, dönüp dururum sokak ortasında.
Ben yağmur altında bir deli, ben sığınaksız kalmış bir mülteci.
Sen şiirlere sığmayan bir mısra...neredesin?

Şimdi seninle haritanın iki ayrı parçasındayız.Vur emri çıkarılmış bir kaçak gibi saklanıyorum senden.
Zorunlu olarak gittiğin bu yolculuk bilsen nasıl ayırıyor senden beni.Çok mutluda değilim hani yaşamaktan,daha ne kadar var diye de sormuyor değilim.
Elimde değil sevmiyorum ayrılıkları; hele seninki kadar öldürücü olanları.Fazlalaşıyor git gide nikotin molalarım.Gözlerimde uykusuzluğunun kırmızı izleri.

Hadi git...
Lanet olası yalnızlığımı yine bana bırak ve git.

Tarif edilemez bir hüzün var bu gece yüzünde.
Biliyorum...gideceksin...
Bense avucumda ölü bir güvercin kalıvereceğim sokak ortasında.
Sigarasız kalmak gibi bir şey dudaklarınsız olmak.
Siyah yağmurlar gelip vuruyor pencereme,üzerlerinde adın yazılı.
Cama ela gözlerini çiziyorlar.Sonra trenler geçiyor,saçlarını alıp götürüyor eski bir şehire.

Seninle öyle bir aşktayızki şimdi; hani bir sigaranın son demleri gibi.
Nikotinin biriktiği; hani en güzel ve en yakıcı bitimi izmaritin.
Kıyılarında demlendiğim o sahil meyhanesi...
Şimdi yıkıntıları arasında dolaşıyorum.
Ve yüreğim gelip bir yerde takılı kalıyor sana...Seninle öyle bir aşktayızki şimdi; hani bıçak yaralarına tuz basmak gibi,her gece sarhoş olmak ve her gece bir tahta bank yakmak ayrılığın şerefine.
Seninle öyle bir aşktayızki şimdi,anlatsam anlamazsın.

Zor rüya görüyorum artık.
Bütün sigaraları tükettim ve sana ait ne varsa yaktım bu gece.
Çağırma beni.Biliyorsun bir tek yüreğini atamadım,giden gemiler kadar özledim aşkı.Sen yine de çağırma beni ne olur,dokunma dudaklarıma...
Zehirliyim bu akşam.

Cinayet-i aşk zordur.Hadi kapat ışıkları,kapıyı vurup çık.Geride kokun ve ellerinin dokunduğu izler kalsın odamda.Zehir yemiş bir balık gibi sancılanıp durayım geceleri.
Sense umursama acımı.Katiller kurbanlarına acımaz hiç bir zaman.
Şimdi sigara külleri savrulup duruyor penceresi açık odamda rüzgarla.Bir yağmur başlasa diyorum.Tuz koksa yine saçlarım...
Kayıp bir sokakta suretin bir odaya kilitli kalmış.Gitsende bu evden gözlerinin izleri yadigar değil mi yüreğime?
Eski şarkılar vurup dururken duvarlarıma,ben adınla kanatıyorum yine düşlerimi.Ve biliyorum ki ellerine hiç dokunmayacak ellerim çocuk parklarında bir daha...
Sessizce geç bu sokaktan.Suretin karşıdaki evde bir odada kilitli.Ne yapsan gelip çıkaramazsın dışarıya.Ve öldürsende vurup hançerini yüreğime,gözlerinin izleri ardımda kalan cinayetinin hiç silinmeyecek olan...