Ö dülü belki ömrümün suskun baharı
Z amanın paslı çarklarında savrulup duran manasız yanı
L ütfedip de ellerinle tutsan
E llerim utangaç dilim eylül susmaların da gene
M adem her şey suskum ama içimdeki bu sevgi kıpırtıları niye...
Kaybeder bazen insan
Kumar ve ya aşkta ve yahut hayatta
Kaybedilen her ne varsa
Bir yolu bulunur girer rayına
On sene beklemeli ama
Kaybedilen on senelik bir arkadaşa…
Konak Pier’de ölmek
Bir gemiye bindirilmek
Boatanlı’da iskelenin dibine gömülmek demek
Nazım Hikmet’i anlamak demek…
Pier Loti’de kafayı çekmek
Üç-üç-yedi-beş
Bu formülü kim çözecek
Üç-beş filozof mu getirsek?
Yâda kendimiz felsefeye mi girsek?
Üç-üç-yedi-beş
Acaba ne demek
Biliyorum beni vuracaklar
Sen duyacaksın
Manşetten haber edecekler
Gözlerinden yaşlar boşalacak
Kalkıp gelemeyeceksin
Beni İzmir’de vurmayacaklar
Aynı çocuğu:
—günler sonra gördüm bir daha,
—günler sonrasına
Çocukları izliyordu,
Belli ki yüreği olmak istiyordu orada,
Doymak istiyordu oyunlara
Gözlerinden öte neyim var ki
Gözlerinden başka neyim kaldı
Güneşi haydutlar yağmaladı
Yıldızlar kayboldu
Oturduk deryadan balık tutarız…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!