Müjdat Bilgin Şiirleri - Şair Müjdat Bilgin

Müjdat Bilgin

ırmaklara ulaşamayan küçük dereler gibi
………………… -büyümez-
ya da ana caddeye çıkamayan sokaksa umut
……………….. -çoğalmaz-
neye yarar o zaman
…………… sahip olduğun bilincin?

Devamını Oku
Müjdat Bilgin

‘gel’ diyorsa git
ama ‘git’ diyorsa
git/me sakın
eylem aynı
ama yön farklı
uyan!

Devamını Oku
Müjdat Bilgin

yine fırtınalar kopuyor yüreğimde sessizce
yine içime içime yürüyor gözyaşlarım
ve yine acayip bir ikilemdeyim

hani dizler ağrıdığında yağmur yağar ya
işte yine öyle sinyal veriyor yürek

Devamını Oku
Müjdat Bilgin

aykırı duyguların ertelenmişliğinde
ve adı saklanmış bir coğrafyada
tadına doyulmaz bir gece…

mehtap, gökyüzünde asılı gizemli bir avize
yüksek tepelerinden birine iliştiğim vadi

Devamını Oku
Müjdat Bilgin

aşk destanları okumak gibiydi seni sevmek
Ferhat ile Şirin ya da Leyla ile Mecnun, fark etmez
bugün mutlu yarın ölümüne huzursuz mutsuz

bir dağın eteğinde, tam da eteğinden yakalıyormuşken Leyla’nın
susuzluğun ateşine mahkûm Ferhat olmuş buluyordum kendimi

Devamını Oku
Müjdat Bilgin

‘yüreğim ezildi’ derler ya
laf ola beri gele
ezilirse ölürsün

dün gece
o, ‘ağladım’ dedi

Devamını Oku
Müjdat Bilgin

yüreğimi saksı yaptım
içinde
sevdamı büyütüyorum
mademki su vermiyorsun
gölge etme bari
solmasın

Devamını Oku
Müjdat Bilgin

ya pısırık duyguların
ya da
-ölüm pahasına-
yiğitçe bir duruşun vardır

yiğitsen

Devamını Oku
Müjdat Bilgin

sen de
nazlı bir gelin olabilirdin
ellerin hamura da yakışırdı
oysa sen soğuk silahına sarıldın
güzel gözlerin vatan toprağında
narin parmakların tetikte

Devamını Oku
Müjdat Bilgin

geçen gün yol alıyorken o ıssız vadide
sağ yanıma düşen dereden
cılız bir tilki kalktı
ve inan aklıma sen gelmedin

hani sen gidiyordun ya benden

Devamını Oku