kara bir öfkede boğdum benliğini
sen artık kendine ‘yaşıyorum’ deme
zaten epey oldu, yitirdin kimliğini
sen artık kendine ‘yaşıyorum’ deme
döneceğim diye düşünmeyi bırak
son gidişinle tersinden estirdin bütün rüzgârları
istesen de bir daha mümkünü yok dönüşün
seni bana çıkaracak bütün gemiler yakıldı
dinamitlendi bütün köprüler birer birer
sen ‘yok’sun artık varlığımda
adın yok, namın yok
büyüdüm, acı tatlı her pınardan içerek
donandım, feleğin çemberinden geçerek
usandım iyisinden kötüsünden seçerek
beşerden umudumu kesince mi geldin
nerdeydin?
Hatip Demiralp'e
sen giderken
beni de beraberinde götürdün
burada kalan sadece ten
ben seninle beraberdim zaten
Kuo Sıpye
Ak Dağ’ım
yüreğimin sönmeyen yanardağı
tekmil Zaza yurdunun
önünde koşulsuz kıyama durduğu
sessiz, mağrur volkanım
duygular da mı kelepçelenirmiş
kaç zaman oldu bilmiyorum
ağlamamıştım hiç
ama okuduğumda yazdığın satırları
pır pır ederken yaşlanmayan yüreğim
Yaşam darmadağın
Duygular düşünceler
Beynim bile paramparça
Benim için sadece
Bir sen kaldın bütün
gel vazgeç dünyayı sırtlama sevdandan
boşa gitmesin bu muhteşem tesadüf
yazıktır
git
git haykır ona
hani yıldızlara olan hayranlığını anlatmıştın ya
hani demiştin ya bana
'saklanmadıysa bulutların ardına istanbul’da yıldızlar
seyret onları ve içinden geçenleri satırlara dök', diye
işte böyle ısmarlama ama içten bir bakışla baktım semaya
bu akşam bir hoşum
yalnızca kırık bir tebessüm var yüzümde
huzursuz etme fincancı katırlarını yar
bakmıyorum artık ne bahara ne güze
masamdaki soluk resim çok masum
içiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!