hayali hep akar gider önümden
gelir diye kanarım ben yıllardır
özlemi hep yakar, gider günümden
o gideli yanarım ben yıllardır
seher vakti çalsa kapım apansız
‘sen gülünce', demiştin
'bir kuş kanatlanır yüreğimden
beyaz bir kuş
ve sana akar ruhum
sessiz bir nehir gibi’
hep hayalimdi şu sıralar
bir yağsa, diye
gürlese gökler çaksa şimşekler
bir serin esinti yalasa bağrımı
ne hayalmiş meğer
ya sen gideceksin o kalacak
ya da o kalacak sen gideceksin
aynı yere açılır kapılar;
yalnızlık
ama ölçü ‘kıymak’ ise
ay ışığı aydınlığı
ya da
kara bulutlu karanlık bir semada
yarasa körlüğüdür sana sevdam
hasadı yok bir ekin; zakkum gibi
ben seni bildiğimde bildim
daha evvel hiç sevmemiş olduğumu
ve ancak seni sevdiğimde anladım
-annemi ayrı tut-
hiç sevilmemiş olduğumu
bir su düşün; bir çağlayan
etrafına hayat saçıp çağıldayan
sel gibi coşkun çağında
-sanki sebepsiz-
yüreğim sus
göğsündeki iz'e dokunduğumda
seni paramparça eden
o amansız acının sahibi yok artık
bin karanlık örtmüş gibi, kapkara günüm
çekip gitmişsin, mantığını kurşunlayarak
evet, söylemiştim sana
“boğulacaksın duygularında”
ama demedim ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!