Hep anlatıyorum.
Yine anlatıyorum.
İnsan aynı insan,
Tam bir asır önce,
Biz yaşayalım diye,
Can verdi gönlünce.
Hayatta stajyeriz.
Öğrene öğrene,
Ömür yeterse öğreneceğiz hayatı.
Eski şarkılar dinleyebilirsin.
Onlara hayran olabilirsin.
Suçluyum.
Suçum 1996’da,
Seni tanıyıp,
Sevmek.
2002’de seni Ankara’da bulmak,
Yıllara dayanmak,
Nasrettin Hoca’nın bir fıkrası vardı.
Hoca’ya getirilen bir tavşanla başlar.
Birileri gelir.
Gider.
Suyunun suyuyla biter.
O tavşanın suyu,
Takım kelimesi spor için duyuldu.
Sonra iş dünyasında da duyuldu.
İş dünyasında gerçekleştirmek spordan zordu.
Bir gün gerçek olur mu?
Neden sporda gerçek oldu?
Çünkü takım oyuncularının cepleri dolu.
Bize senelerce bir asır öncesinin,
Adamıyla kadınını anlattılar.
Televizyonda da seyrettik.
Şimdi ne o kadın var.
Ne o adam var.
Bambaşka tipler var.
“ Tarih tekerrürden ibarettir. “ derler.
Değil dünya tarihi,
İnsanın kendi kısa tarihi,
Tekerrürden ibarettir.
Hayatında aynı kişi,
Farklı zamanlarda,
" Her Yerde Kar Yağ " ve benzeri şeylerle büyüdük.
Bir adamla, kadının dansıyla büyüdük.
Şimdi o medeni dans olmayacaksa,
Teknoloji 4-0,
Teknoloji 5-0,
Teknoloji 6-0,
Hayat yolunda,
Geçen zamanla,
İnsan varır farkına.
Saçı ya tel tel beyazlar,
Ya tel tel dökülür.
Bunların çaresi teknolojik gelişimle bulundu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!