Gözümü hayata açtım.
Öğrenmeye başladım.
Bir baktım.
İlkokul sıralarımdaydım.
Öğrenme sürecim resmiyet kazandı.
Sonra üniversite mezuniyet töreninde,
Bitirirsin ilkokul.
Orta okul,
Lise,
Üniversite,
Üniversitede adı süslenir.
Ya öğretim üyesi,
Aylar değil,
Yıllar önce,
Şendik biz öğrenciler.
Eğitim için çalışan sizler.
Öğrendik bizler.
Epeydir buradayım.
Böyle okunmadım.
Toplasan sadece birkaç kez.
Sordum birisine:
" Canları sıkılmıştır. " dedi.
Ben de diyorum ki:
Hep söylüyorum:
“ Bizim kuşakta insanlık öldü. “
“ Suçlusu üst kuşaktı. “
“ Meşhur 68, 78 kuşağıydı. “
Olumlu.
Saçma,
Bu oryantalizmi dansözlerin oynadığı sanmayın.
Edward Said diye birisi,
Böyle birşey atmış ortaya.
Zamanında,
İşte şimdi hayatımızda.
Hepimizin kaderini çiziyor oysa.
Etrafta duyarım “ Kapitalizm “.
Televizyonda izlerim “ Kapitalizm “.
Gazetede okurum “ Kapitalizm “.
“ Kapital “ sermaye demektir.
Sermaye sahiplerine kapitalist denir.
Kapitalizm de buradan gelir.
Seninle otuz yedi yıldır hayat denizinde seyir halindeyiz.
Bugün bu limanı otuz sekizinci kez gördük.
Bu limanı birinci kez gördüğümüzde ne kadar güzeldi.
Gemide yetiştik.
Gemilerde yetişiyorlar.
Ama zaman içinde üretim,
Okul bitti.
Öğretmenlerden ayrıldım sandım.
Başladım özel sektör yolunda adım atmaya.
Şimdi yeni öğretmenler karşımda.
Devam onlardan değişik şeyler öğrenmeye her adımda.
Devam onlarla eğitim yoluna.
Özel sektör hiç yufka açmadı.
Aralarında toplandı.
Gidenler eşyalarını topladı.
Şimdi özel sektör yufka açar oldu.
Yürekleri yufka oldu.
Bilmem bu sefer kim onlarda ne buldu?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!