Hazırlıktan sonra,
Birinci sınıfta,
İngilizce dersinde,
Vardı konu seçmece.
Seçtim “çağlar” diye bir konu.
O zamanlar herşey dersti.
Çeşitli ürünler üreten patronlar,
Ürünlerine çeşitli pazarlama,
Yöntemleri arayan onlar,
Üyesi olduğu sınıfı göz ardı edenler de onlar,
Sınıfını pazarla ki devamı olsun.
Devamı için sınıfının bir albenisi olsun.
Öğrencilikten günümüze,
Ufak ve önemsiz dertlerimle,
Yakındım, gezindim senelerce.
Gezinirken ekledim.
Sonucu belli olmayan bir ameliyat için beklemek,
Nasıl birşeydir ameliyathane önünde?
Şimdilerde düşünür insan.
Elektrikli süpürge geldi.
Çamaşır makinesi geldi.
Bulaşık makinesi geldi.
Rahatladı insan.
Televizyon karşısında vakit geçirdi insan.
Biz insanları yok edecekler.
Ya da sayımızı azaltacaklar.
O zaman ayakkabıyı,
Havuzlu evleri,
Kimi satacaklar?
Robotlar ayakkabı giyer mi?
Açıklandı:
Robotlar on seneye,
Ülkemizde.
Çalışma yaşamında,
Olacakmış aramızda.
Öneriler uçuşur havada.
Sana senelerce dizeler yazdım.
Sen şimdi bunları okuyorsun.
Sen okudukça üretim faaliyeti de artıyor.
Ama yine derdimi anlatamıyorum.
Ya da anlamak istemiyorsun.
Ya da dizeler yetmiyor.
Biz,
Hepimiz,
Ruhumuzu kaybettik.
Yaşarken dünyadan elimizi ayağımızı çektik.
Nasıl mı?
Anlatalım:
Hayata başlarsın.
Gidişat içerisinde şekillenir görüşlerin.
Biraz da genel gidişata meraklıysan,
Düşünüyorsan,
Birtakım şeyleri savunuyorsan,
Zaman içinde dönüşebilirsin beyaza siyahtan.
Şu dünya hayatında,
Türlü türlü olaylar ortasında,
Para sevdası kafalarda,
Hepimiz sattık da saksıyı,
Para sevdasına.
Para kaçımızın cüzdanında?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!