Tarih boyu insanlar ilerleme çabasında olmuşlar.
Ta ki ben ve emsallerime kadar,
Fazla geçmişe gitmeye gerek yok.
Bir kuşak öncesi,
Yeterli.
Onlarla iki kelime konuşmak kafi.
Bir boşlukta yaşıyoruz.
Ya da yaşadığımızı zannediyoruz.
Bu kanıya nereden varıyorum?
Ben bacak kadarken ki dönemde,
Benden büyük insanların hallerini gözlemliyorum.
Ve bugün o halleri hatırlıyorum.
Senelerdir yazma işlerindesin.
Ama gerçeğin,
Olması gerekenin peşindesin.
Sen böyleyken,
Kimileri kulaklar, gözler kapalı,
Düşler hangi hayatı?
Diyorlar:
" Asırlık gripler var. "
" Bkz İspanyol gribi... "
Daha anlaşılır açıklamalar var.
Daha basit açıklamalar var.
" Robotik sisteme geçeceğiz. " dediler.
Hayatımın büyük bir kısmını,
Bir bilmeceyi çözmeye ayırdım.
İpuçları toplamaya çalıştım.
Ya da topladım sandım.
Benzemez çengele, kare bulmacaya.
Her dönem bir macera.
Nasıl geleyim bugüne anne?
Önce yücelerin dizelerinde dolaştım.
Sonra ben ilkokula giderken,
Belki daha da öncesi,
TRT tadını ekledim.
Bu gezintiye.
Senelerce " Neden böyle oldu? " diye sordum.
Sonra bir kurs buldum.
Sorunun akademik cevabını buldum.
" Tedarik zinciri kısaldı. "
Seneler sonra birinci ağızdan,
Bugün cahilliğim küçücük bir kısmını,
Yok ettim.
Nasıl mı?
Diyelim seksen birden,
Doksan dokuza,
Kadar duyardım.
Alanı da,
Satanı da,
Çakmaya mecbur ettiler.
Üstüne üstlük satan işçilere yalanlar söylentiler.
İşçinin günahı yok.
Günah varsa konuşmayan patronundur.
Arslan belgeselleri ile büyüdüm.
Bunlar okuma, yazma bilen,
Konuşan cinsinden.
Bazen haberlerde dinlerdim kendilerinden.
Bu yüzden onlara özenen ben,
Ben büyüdüm.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!