Bir yaz daha geçip gitti demeye kalmadan geldi bak yine hemen eylül
İçimde ne çok yaş birikti yağdı yağacak gözlerim kolaysa gel de gül
Rahat mısın bitti mi diyeceklerin içinde kalmasın ne varsa dökül
Elimde ne kaldı ki zaten inandığım aşktan biraz duman biraz da kül
Yorma sen hiç kendini sonbahar dökecek tek yaprağı kalmadı kalbimin
Yanıbaşımda olamasan bile içimde kaldırdığım hemen her taşın altındasın
Azıcık gülümser gibi olsa yüzüm bir de bakmışım ki tam da o an sen aklımdasın
Fark etmeden geçip gitti belki o maden avcıları ama yüzde yüz saf altındasın
El ayak çekiliverdimi şöyle bir ortalıktan efkar efkar bütün akşamımdasın
Susuzluğum öyle büyük ki sana bir ömür içsem seni dinmez yine bendeki yangın
Su yüzüne çıkmamış düşlerin gün yüzü görmemiş sözlerin var gibi derin bakıyor gözlerin
Eline yüzüne bulaştırıyor herşeyi zaten yüreğim karşında sanki ürkek bir güvercin
Lüzum yok sözcüklere aslında konuşmadan da anlaşırız sen bir gülümse kalbim dile gelsin
Ezilir ruhum altında o kurşundan gözlerle bakma çek üstümden onları yüküm hafiflesin
Ne olur kusuruma bakma ne dediğimin çokta farkında değilim zaten kendimde hiç değilim
Cümleler kısaldı özneler saklandı mamafih yüreğimin yükleri hiç azalmadı
Araya giren günler uzadı aylar yıllara vardı mamafih bende mevsim hep aynı
Nefesim daraldı göğsümde sıkışıp kaldı gittin ya içimde bütün şehirler yandı
Işığım karardı yüzümde renk kalmadı sararıp soldu sensiz canımın yaprakları
Milyon kez anlattım milyon kez dinledi mamafih tek yanıt vermiyor odanın tavanı
Maviye mi boyandı bütün dünya yoksa nereye baksam gözlerin mi var hep karşımda
An be an can veriyorum ben burda oysa cennet dediğin senin yanındır yalnız bana
Bilme sen yine ziyanı yok nasıl tutkunum sana nasıl da meftunum bir bakışına
Ellerimle büyütüyorum içimde adını sen koyduğum bir çiçeği her gün aşkla
Lafa dökülmüyor yazsam olmuyor işte yorma kendini nolur boşuna sorup durma
Hep bu anı beklemişim ben aslında biri gelip değiştirsin hayatımı tümüyle
İhtişamlı bir girişin ardından geçip yerleşsin şöyle canımın tam orta yerine
Laf kalabalığı yalnızca bugüne kadar yazılan söylenen ne varsa aşk üstüne
Ah bir şöyle gülümseyip bakınca yüzüme silinip gidiyor zaten bildiklerimde
Leyla'sına böylesine meftun bir Mecnun daha görülmemiştir belkide benden önce
Sudan sebeplerim olsa yine seni her istediğimde düşünmeden görebilmek için
Elimde bir sapan mahallenin tüm camlarını kırdığım o yıllara dönebilmek için
Muhtemelen çok geç artık ama biliyorum şimdi başım yerde anıların tutsağıyım
Aslen ben buralı değilim zaten bak hiç alışamadım ki mutluluğun yabancısıyım
Kardan mıydı yoksa senin o ellerin avucumda eriyip gitti hiç ısınmadan içim
Güzel oldu bu tesadüf tam düşecekken uzanıp tuttu çekip aldı beni o ellerin
Üzer oğlum o seni diyecekler yine ama duymam bu kez uymam sözüne o ellerin
Lüzum olsun olmasın hep konuşur onlar ki zaten maksat laf olsun torba dolsun değil mi
Hep bekletip bekletip hiç gelmeyen o huzur bu kez o saf gülüşüne tutunup gelir mi
Ağzı kulaklarında dolaşmaya başladı yaa yüreğim demek ki aşk çoktan gelmiş başa
Bunu ben istedim hep ben seçtim böylesi benim için en iyisi dedim
Kimseye yok hiç gereksinimim ben yalnız kendi kendimin efendisiyim
Enikonu zamanla yaşayıp gördüm ki aslında hiçte haksız değilim
Herşeyden herkesten uzağım belki ama aslında hiçte yalnız değilim
Aklımda kaç yeni fikir doğar içimde kaç kişi ölür bunu kim bilir
Irgalamaz ki beni senin de beni sevip sevmediğin
Laf anlamaz kalbime göre sensin yıllardır beklediğim
Göz görmese gönül katlanırdı belki görünceye değin
Ama gördü bir kez unutmaz da artık ölünceye değin
Zaman sarmaz tüm yaraları bazıları hep açık kalır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!