Muhammet Üresin Şiirleri - Şair Muhammet ...

Başlamasın hiç bitecekse eğer sürmeyecekse bir ömür git şimdi sen de bana hiç gelmeden
Alışmasın gözlerim ışığına ne yaparım ben ya sonra beni karanlıklara hapsedersen
Nasırlaşmış bir kalp güçlükle atıyor zaten son kalan gücünü de tekrar sevmeye harcamasın
Uzaklaştım ben çoktan aşkın hüküm sürdüğü diyarlardan kimse gelip bana aşktan söz açmasın

Yok artık öyle deliler gibi sevip sonra elinde paramparça bir yürekle geriye dönmek

Diğerleri gibi değilim ki ben dedim ama hiç oralı olmadın
Uğrunda herşeyi göze alabilirdim sen bana biraz inansaydın
Yerimde bir başkası olsa ne yapardı bilmem ama ben çok ağladım
Gücüme gideceğini bilsem de sözlerinin sesini duymalıyım

Uzun lafın kısası ben seni bir özledim bir özledim ki hiç sorma

Bu sabah pencereme gelip konan o güvercin fısıldadı bana sen de çok özlemişsin beni
Ayaklarıma sürtünüp duran kedim öyle bir baktı ki bana durma git hadi ona der gibi
Nasıl karşı koyayım ben şimdi bu çağrıya varsa bir fikri olan çıkıp hemen söylesin hadi
Utanmam mı gerek yoksa benim şimdi hiç bilmesende ben de deli gibi özledim diye seni

Yok ama yok utanmam sıkılmam hiç öyle saklamam yandım tutuştum durmam duramam buralarda

Çok yoruldum ne yazık hem de daha çok başındayken yolun
Hiç susmaz ki kafamın içi gönlümün içi huzur bulsun
Hep kovuldum hem de "nolur gitme" diyenlerce ama olsun
Ben yalnız doğdum ve yalnız öleceğim farkındayım bunun

Birlikte yürüyecek olmayan hiç çıkmasın benle yola

Gücüne gide gide dinlersin yaa yine vaktinde birlikte tutulan o şarkıları
Üzüleceğini bile bile seversin yinede o çoktan unutmuşken varlığını
Neylersin ki yürek bu laf dinlemez anlamazsın bir türlü yanmaktan ne anladığını
Ağzına kadar silme acıyla dolu içi ama bak o deli hala akıllanmadı

Yukarı bak kalbim hadi kaldır başını yere eğme öyle bak orda hala gökyüzü

Gel demen yeter yalnız bana senin şöyle bir yarım ağızla
Ölmemem için hiçbir neden yok inan o an senin uğruna
Zor denen şey ne ben hiç bilmem zaten konu sen olduktan sonra
Dur hemen gitme lütfen bir dinle söyleyeceklerim var daha

Ezberlenen tüm o aşkları unut şimdi kaldır at kenara

Şüphen olmasın kalbim bu kez kendinden belki onca yıllık ömründe ilk kez sahiden atıyorsun
Erken belki biraz sevinmek için ama galiba ufak ufak yalnızlığa veda ediyorsun
Yemeden içmeden kesilmeler başladı bir de bir kaç gündür bu halim bana hiç tanıdık değil
Direnmen boşa kalbim gerçek üstü bir aşk var karşında hiç karşı koyma önünde saygıyla eğil

Aklı kovdum ben zaten başımdan çoktan ipler senin elinde bundan sonrası bir tek sana kaldı

Artık çok uzaklaştım o sıcak ellerinden azıcık yakınlaşsak yakıp kavuran o yanık teninden
Her yer çok karanlık sensiz önümü göremem ben uzanıp tutuversen nolur elimden şimdi yeniden
Oysa çok geç kalındı bilirim bazı şeylerin değeri bilinmez yitirilmeden iş işten geçmeden
Kaybetmeye bir kez başladın mı takılıp düştün mü bir daha hiç bir şey için savaşmak gelmez içinden

Adınla başlar adınla biterdi benim için de yirmi dört saat yalnız sen kokardı gün bir zamanlar

Bir daha duyulmadı hiç içimde senden sonra ürkek bir güvercinin çırpınışları
Ellerim bir daha hiç tatmadı başka bir tene dokunurken alev alev yanışları
Tabiatında yoktur unutmak aşkın ki bende hiç unutmadım o yaşanmışlıkları
Üzülecekti biri elbet en nihayet ve o ben oldum sen topla bütün alkışları

Lafın geçer her cümlede başım düşer önüme içime akıtırım hep o yaşları

Bunlar zor zamanlar canım farkındayım ama hiç korkma ikimize de yeter benim cebimde ki umutlarım
Efkar kokar belki hala dört bir yanım ama hep böyle sürmez ya bu dağılır elbet üstümde ki bulutlarım
Rüzgar alıp getirsin kokunu bir tek o yeter bana ben ona sarılıp onunla aşka sevdaya doyarım
Ruhum alışık kırılıp dökülmeye ama sen bir gülsen ben içimin zindanlarını güneşlere boyarım

İkna olmam olamam ki ben öyle yokluğuna falan alışamam başıma bela olur bütün anılarım