Muhammet Çal Şiirleri - Şair Muhammet Çal

Gidecek başka yurt, mekânın var mı?
Yetmedi mi ülken sana; toprağın dar mı?
Kardeş kardeş bir arada yaşamak zor mu?
Şimdi geçmişine hançer vurmak ne diye?

Çanakkale, Gelibolu, Sakarya da bir,

Hayalin aklıma geldi apansız,
Bu gece uykusuz kaldım seninle,
Sabahlara kadar düşündüm seni,
Bir kul böyle yanmaz aşkın derdiyle.

Sana özlem dolu; gecem gündüzüm,

Bu akşam dertlerle donandı kalbim,
Eski bir resmindi geçti elime,
Gözümde maziyi canlandırarak,
Döndüm yine eski mutlu günlere.

Sanki rüyadayım, mecnun yaşarım,
Kör talihim bir gün gülmez şaşarım,
Deli divaneyim boşa koşarım,
Bir çıkmaza mahkum etti hasretin.

Yalan yanlış, bir seraptı gördüğüm,

Bir idam mahkûmu gibi kınandım,
Sensiz bu dünyada; ben bir yalandım,
Aşkım için bi-çare, yalnız kalandım,
Acımadı kader beni hüsran eyledi.

Her şey bitti artık dönsen ne yazar,
Seninle, biz artık bir olamayız.
Giderken sildiğin bütün geçmişi,
İstesek de yeniden yaşayamayız.

Ağır ağır geçtim dünya hanından,
Bazen usandırdı felek canımdan,
Yılmadım, kopmadım hayat bağından,
Ümitle, hevesle yürüdüm dostum.

Gönlüm kırılsa da bin bir yerinden,

Genç yaşta gözüme indi bir perde,
Hasret dağlarını görüp, aşamıyorum,
Aşkımız düşürdü beni çekilmez derde,
Dermanım yok, kalkıp yâre koşamıyorum.

KOLAYMI SANDIN

Bir haber vermeden çekip giderken,
Geriye dönmeyi kolaymı sandın,
Bunca yıl yaşanmış tüm anıları,
Bir anda silmeyi kolay mı sandın.

Bir yabancıyı tanıdım,
Ağlamış hiç gülmemiş,
Gözyaşlarını bir kez,
Sevgilisi silmemiş.