Muhammet Çal Şiirleri - Şair Muhammet Çal

Bir yağmur bulutu geçti üstümden,
Görmedin gözlerimden akan yaşları,
Ben senin sevgine hasret, yaşar giderken,
Sen kapattın bana gönül sayfalarını.

Bana yaptıklarından söyle ne kaldı sana,
Düşman bile yapmazdı bunu seven insana,
Yaşadığım dünyamı mezar ettin sen bana,
Seninle hakkımızı mahşerde bölüşürüz.

Nasıl bir sevdaydı bu bir türlü çözemedim,

Her gün neşe ile koşarken sana,
Mutluluğa hasret kalan ben oldum.
El ele, göz göze geziniyorken,
Şimdi uzaklardan bakan el oldum.

GEL VİCDANSIZ


Gün ağarır akşam olur, karanlık sarar etrafımı,
Yapayalnız, sana hasret kalırım bir köşede, hayallerinle,
Bir gün, gün doğar diye umutla beklerim, ellerim havada,

Başım alıp gittim gurbet ellere,
Çekilmez derdimden düştüm dillere,
Bülbül gibi hasret kaldım güllere,
Göç eyledim vatanımdan giderim.

Kurudu fidanım, çiçeğim, dalım,

Şimdi çok uzakta benden habersiz,
Bense sana hasret, yaşıyorum gayesiz,
Her gün eriyorum, dirhem dirhem çaresiz,
Bir gün olsun ne haldeyim, sor be vefasız.

Ne diyeyim kahpe felek ben sana,
Hayatımı mezar ettin sen bana,
Bilmem; erdin mi ki sen muradına,
Beni yârden ayıranlar gülmesin.

Dur gitme sevgilim, gitme ne olur,
Sensiz yaşayamam, bil ki ölürüm.
Yokluğun cehennem azabı gibi,
Hasretine dayanamam, ölürüm.

Mahrum etme beni sevginden yana,

Dağlarda kar misali eridim aktım göle,
Gönlüm takıldı benim kıymet bilmez bir güle,
Ne hatır gönül sorar, ne eder tek kelime,
Bu çileli başımdan düştüm çekilmez derde.

SENSİZ GÖNLÜM BİR SERSERİ


Yağmur yağdı gözlerime sen gittiğin günden beri,
Alev alev yandı gönlüm sensiz oldu mahşer yeri,
Bilmem sen yokken diner mi kalbimdeki sevda seli,