Mücahit Karaçınar Şiirleri - Şair Mücahi ...

Vakitlerden bir akşam serinliğinde
Penceme pusan kızıl renginde
Uzaklardan gelir konuklardı
Elinde özlem dolu mektuplar vardı
Bir tavşan kanı eksikti masada
Kalem ve musvedde kağıtları

Yorgunluğum habire mızraklanır
Sayfaları ezik bırakır içimi açıtan fikir
Yüreklere sinen o yaşanmışlıkları hatırlatır
Yüklü ve içli satırlarım
Boş bir nakarattan ibarettir bilirim
Bu acıyla ruhu yıkamak

Ah beni ben yapan şu yudumlar yokmu
Demlenip yüreğime doğru
Akan ayrılıklar
Bardaktan kaşıktan
Soğuk

Ne zaman yükseklerden düşen bir yağmur damlası görsem kendim ile bir tutarım. İçimde kımıldanır resmen şiirin baş harfleri. Ve susar içimdeki sesi dinlerim;

Yağmura bilenmiş gönlüm
Ne zaman gelip yamacıma yaslansa
Bir yalnızlık çiseler içimde
Kafamın dalgalı limanlarına ağlar atar

Yükleyin yüklenin omuzlarda hırgat
Alkış övgü tezavrat
Herşey bir yere kadar

Bu derin arzular
Yığılırken gövdemden atar damarlarıma
Gözlerimin kenarlarından sızan bir nehir
Bir nehir ki
Taşmaktanda tedirgin
Buruk bir tebessüm uzaklara

Çok yoruldum
İnsanların yüzüne haritalar çizmekten

Yüzümdeki çizgiler
Bir geçmişin yol haritasıdır
Derin ve dolgun bakınır seyreden gözlere Yüzümdeki çizgiler
Gençliğin kaybolmuş bir hikayesidir.
Noktanın ve virgülün şaştığı bu dar günde
Yüzümdeki çizgiler

Zaman külfetsiz ve sessiz
Zaman dalgın bir kırlangıç
Çırpacak kanatlarını can
Yakacak gemileri bir zaman

Uykuları bölüştük peynir ekmek gibi
O bana günden bahsetti ben geceden
Gelinciklerle yarıştık çırpınan kalplerde
Kuşlar eşlik etti bir ağacın kovuğuna sığındık
Baygın masallar anlattık hep ikimize
Umudun yeşeremediği çöllerde