Mücahit Karaçınar Şiirleri - Şair Mücahi ...

Bir hayatın can damarına kısılarak yazıyorum
Hunharca çekiştiriyor beni imgeler göğsümde
Genzimde tıknaz bir ekşilik bırakıyor
Parmaklarımda titrek bir yalnızlık

En bitkin hallerimde tutunduğum bir daldı yazmak.
Bir eşi yoktu duygularımın
Başına buyruk bütün acıların içinden geçebiliyordum korkusuzca.
En büyük korkum ölçüsüz yazılan duygulardı

Sobalenmişken yağmurlar kafamızdaki yargıları
Güneş saklanmış ise bulutların arkasına
Hafif ve iğneli bir rüzgarın esintisinde bulursun kendini
Yükünü sürdüğümüz bu dünyanın
Kepeknleri kapanmış pencelerler
Kerpiç duvarların sızısı bugün

O kadar kısaldı ki cümleler satırlarımda
Ömrümden sayarken yetişmeyen noktalar kaldı

Sahipsiz cümleler besleyeceğim bu gece sana
Yıldızlar kayacakta gözlerimden dilenmeyeceğim seni
İsteksiz bir tavır takınacağım dünyaya
İçime karlar yağacakta sebebini bilmeyeceğim
Sen kaçıyorsun diyeceksin ben sadece gideceğim
Arkama bile bakmadan

Çekilmiş ahlar mabedimden
Kolum kanadımda kırlangıçlar
Uçuşan vedalı leylaklar gidiyor
Uç diyorum kelebeklere içimdeki
Yok diyorlar
Kör kütük gözlerim sehere seğiren

Vakitlerden bir akşam serinliğinde
Penceme pusan kızıl renginde
Uzaklardan gelir konuklardı
Elinde özlem dolu mektuplar vardı
Bir tavşan kanı eksikti masada
Kalem ve musvedde kağıtları

Yorgunluğum habire mızraklanır
Sayfaları ezik bırakır içimi açıtan fikir
Yüreklere sinen o yaşanmışlıkları hatırlatır
Yüklü ve içli satırlarım
Boş bir nakarattan ibarettir bilirim
Bu acıyla ruhu yıkamak

Ah beni ben yapan şu yudumlar yokmu
Demlenip yüreğime doğru
Akan ayrılıklar
Bardaktan kaşıktan
Soğuk

Ne zaman yükseklerden düşen bir yağmur damlası görsem kendim ile bir tutarım. İçimde kımıldanır resmen şiirin baş harfleri. Ve susar içimdeki sesi dinlerim;

Yağmura bilenmiş gönlüm
Ne zaman gelip yamacıma yaslansa
Bir yalnızlık çiseler içimde
Kafamın dalgalı limanlarına ağlar atar