Kepenkleri kapalı evimin
Köşesinde iki testi su dolu kuşlara
Kapı kenarında kırıntıları ekmeğimin
Bekleyeni bile var
El etek çekmiş çeşmeler akmaya
Körpe bir aydınlık sinmiş odalara tavan arasından
Hüznün elinde yıkandı bu gözler
Bir gecenin sabahını görebilmeyi umarak
Kılcal damarlarımda eksildi git gide kan
Tepenin ardındaki mehtaba gözünü yumarak
Yorganın soğuk yanına taraf oldu nazik bedenim
Ayak parmaklarımdan tut ellerimin ucuna kadar
Hiç şiirim olmadı bu hayatta
Bir papatya kopmadı mesela
Açık uçlu satırlar bıraktı beni
Kağıtlar gibi kırıştı yüreğim
Hiç şiirin olmadı bu hayatta
Bir yürek adanmadı korkudan
Bir günahtan bin aha dönmüşse gönül
Perva eyle gözü dökülsün nameler
Dil biryan olmuşsa
Açık değilse nutkundaki ıssız düğüm
Kıpraştır dudakları duayla karışsın kalabalıklara
Ey kör kütük nefsim bitmek bilmeyen arzular
Hırıltıları olur insanın hani
Yastığın mendil yorganın saramadığı yanı
Geceyi mesken eden bakışları
Kimi tavanı kollar
Kimi zaman pencerenin bir kenarını
Sarfedilen bir zamanın kalır
Seyrim içinde seyri sülûk
Gözlerimde bir oluk
Kalbe dokunup
Diyelim hû
Döner vücut söner ruh
Dilden kalbe vur
Uçun kırlangıçlar
Gözlerimin buğlu perdelerinden
Perdesiz insanların kalbine konun
Bu akşam bir başka karanlıklar
Mehtap yarım gökyüzüm yoksul yıldızlardan
Yalınayak, sokaklarda aklım
Boş sanıp ta insan doldurmaz satırları
Aklansa akıl sukutla demlense içten içe
Gönül okusa Hakkın kelamı
Yaralar merheme döner içten içe
Avuçlarda gül ayaklarda tüğ
Görüpte sürünür ahval i beşer
Çam yaprağında görmedim ölümü
Kozakları döküldü kollarından
En çok onlar yüzsüzdü mevsimlere
Dönmedi o giden kum rengi
Dönmedi ufalandı bir bir avuçlarımda
Gövdesinde kuş
Gözlerim secdelerde konuşur daha çok
Ellerim gök yüzüne bakmadan edemez
Yüreğim nereye çarpsa kendini seni bulur
Sesi olur tutuk dilimin
-
Yaşar Tandoğan Karabulat
Tüm YorumlarBaşarılar, sevgili kardeşim.