Mücahit Karaçınar Şiirleri - Şair Mücahi ...

Sen ayrı yerlerde
Ben ayrı yolarda
Gözlerimde bir perde
Göremez olmuşum
Kimler tutmuş yolumu
Kimler hoyratça düşmüş

Pusuya düşmüşken bu yalnızlık,
Bu koca sokakların kalabaklarında,
Kaybolasım gelir.
Kaldırımlarda, sessiz adımların sayıldığı,
Ruhlar, ruhsuzlar dolanır gözümde,
Hayal meyal.

Bu hassas ruhun kabzında
Almamış yara bırakmadınız
Bir kabuk bağlasaydı umutlarım
Bir kabuğundan çıksaydım
Hayat
Köşe bucak dolaşacaktım mutlulukları

Yorgunum herkes kadar
Bir kitabın başından sonuna
Bir çiçeğin boy vereceği zamana
Belki bir bebeğin gülüşünü göremeyecek kadar
Çekilmiş göğsümde yaşamın ağır sorguları
Vakti ermiş bir yalnızlık serpiliyor akşamlara

Ey uykuya darp ettiren heceler
Sığ bir daldan taşsanız
Taşırsanız bir gözden yaş
Kirpikler size boyanır
Yanaklarda al
Gamzede bekleşir acılar

Uzaklar dağıtır içimdeki savurganlığı
Ve bir yaprak çevrilir temiz sayfalara
Yazılırken ince ve derin sözlerimin
Bir çıkarı olmadan dökülür gözlerim üzerine
Hep yarım, yarılayarak yaşadığım hayatı
Diğer yarısından bırakıldım

Her düşüş bir aydınlığı başlatır
Yaltalayan ayaklarına bulaşır gece
Göz kapaklarına sürülür uykusuzluk
Kabuklaşır umutların dar pencerelerde

Herkesin bir şarkısı vardı
Kitapların arasında altı çizik bir cümle
Üç beş satırlık şiir ezberinde
Herkesin dudaklarına bulaşırken yağmurlar
Gök rengine bürünürdü gözleri

Göğsünden bulanır insan hayata
Sonra genzine taşar ekşi bir tat
Soğur gözünde günden güne dünya
Buğulu bir aynayla karşılaştıkça her sabah

Sen bir trenle gidersin
Ağır aksak tıkırtıları vurur kulaklarına
Üzerine uzanan eller yolceder seni
Saatin sinsi tiktaklarıyla
Sen bir trenle gidersin
Bölümler içinde demir raylar ezer