Mücahit Karaçınar Şiirleri - Şair Mücahi ...

Durgun bir rüzgar buruşturur kirpiklerimi
İçinden göz yaşlarımı döker yanaklarıma
Kurutur sabaha kadar dünden kalan artıklarını
Artıklarımı alkışlayan bir çok insan biriktirdim yarınlarıma

Allahım kalbimi o kadar güzel yaratmışın ki büyük buhranların içinde seni bulabiliyor
Aklımı o kadar güzel yaratmışın ki bütün karmaşıklar içerisinde seni bulabiliyor
Acılarımı o kadar güzel işlemişin ki nakış nakış senden geldiğini bilmek bana huzur veriyor
Sevmenin ardındaki sevgiyi bana o kadar güzel farkettiriyorsun ki Allah ım
Sevdiğim her şeyde seni görebiliyorum
Yalnız olmadığımı bana her anımda gösteriyorsun aslında

Dört yanım sana sukut
Fısıldayan radyonun senden kalan artıkları var kulağımda
Dilim söylenir kalbim duyar artık
Duyuramadıklarınıda
Gidişin demsiz bir çay
Sıcacık

Bir kez yığıldı gövdeme bu amansız sebep
Pırtılar halinde dolaştı damarlarımda kan
Göz çukurlarımda kömür rengine çalan sedef
Ilgıt ılgıt çağladı körpe karanlıklarda umutlarım
Bir kapı aralı olsaydı bu masum yüze
Bir dutam papatya tutan olsaydı

Yıllandırıp küf kokan satırları
Bir vakit aralarım belki şahadetlerle
Gözümdeki meteliksiz akanları
Kapatırım ellerimle
Ne bir handan geçer gönlüm
Ne de cihandan

Varlığım yeşerteceğim yarınlara ulaşmama yetmedi.Sözler ağır bir yaşam hikayesi bıraktı üzerimde.İnceliğin ağır darbelerle pekiştiğini anladım.

Gecemi bürüyüp mavi çarşaflara
Aslı kayıp günde uyandırdım sabahlarımı
Gözlerimde kahrın çeperleri birikmişti
Ve yağmurlar dolgun samimiyetsiz dokunuşlarını
Tenimde gezdirdiği vakit anladım
Umuda damlayan

Üstü kararmış kağıtlar birikti
Kirli silgiler buladı duygularımı
Yalan yanlış imlalar atadım şiirlerime
Kimi yerde duruldu kimi söylenildi ardımdan
Vakti yoktu yazmak için yaşamanın
Sevmek için bir kadını

Anlamıyorlar anne
Anlamayacaklar da zaten
Hani sormuştum ya sana
Babam nasıl böyle dimdik ve sağlam duruyor diye
Çocuklar gibi
Gömebiliyor göz yaşlarını toprağa habersiz

Bütün şiirler sustu çehremde
Gözlerim eskisi kadar nemli değil artık
Yaşamın siyah bir perdesi var üzerimde
Nefes alışlarımın değerini yitirdiği
Yitirdiğim bir benliği arıyorum
Soğuğun can yakan kaldırımlarında