Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Arada selam vermek


Arada selam vermek sevgiyi pekiştirir
Sevelim sevilelim, birbirini saralım
Kendine güvenmeyen gayrını çekiştirir

Bu Devletin kanla kurulduğunu
Unutma Mehmedim, Bu vatan bizim!
Sayısız canların vurulduğunu
Unutma Mehmedim,Bu vatan bizim!

Koruyup savunduk toprağımızı

Dost acı söylermiş içi yansa da
Kalbin tercümanı dildir uşağum
Elifi göstersen mertek sansa da
Cahilin gözüne mildir uşağum

Kendini medeni sayar birçoğu

Şu dünyanın gam yükünden yoruldum
Ah güzelim mutlu, mesut san beni
Yaram derin yüreğimden vuruldum
İnsaf eyle acı beni yan beni

Öyle dert ki çekilmiyor elemi

Yine özlem bürüdü sürekli bir sis gibi
Bırakmıyor yakamı gerekli bir his gibi

Kara bulutlar sardı ufuklarım karanlık
Bülbüller susuverdi gönül bahçem viranlık

Eğitim, öğretim içler acısı
Yozlaşıp duruyor yazık değil mi?
Dünya cadırtıyor barut fıçısı
Zalimler vuruyor yazık değil mi? ........Mikdat Bal

Sistemsiz kurulmuş Milli Eğitim

Bir tekerleme vardı, “Karga karga gak dedi”
Bu devrin kargaları, şu cambaza bak dedi
Havanda su döverek, kara dedi, ak dedi
Gerçekleri gizleyip, Hak demedi imansız

Hususi eğitilmiş, nefretle dolduruldu

Konuşarak eriyor
Vah zavallı papağan
Hep zayiat veriyor
Pençeleri yatağan

Geveler tekrar tekrar

Ah gurbet garip gurbet, acı mı akıyorsun?
Beni de garip buldun içimi yakıyorsun

Senelerimi verdim, aldın ama ne verdin?
Acıyla nişanladın hasret ile everdin

Bir masum yok olur şiddet içinde
Beyanat verilir hiddet içinde
Her şey unutulur müddet içinde

Ağlar ana baba, yetimler ağlar
Kalpler taş kesilir, yıkılır dağlar