Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

......

Gurbeti içime sindiremedim
Ok gibi içimi deliyor gurbet
Elemlerim çoktur, dindiremedim
Beni yerden yere çalıyor gurbet

Kül oldum köz kalmadı
Koşacak diz kalmadı
Yazacak söz kalmadı
Kafadan atıyorum

Vatanıma vurgunum

Tamahkâr oltaya çok kolay düşer
Paranın uçunu görsün o kadar
Girişir voltaya ayağı şişer
Bir uyanık onu kursun o kadar

Öyle hırsı var ki karun’dan beter

Yine efkar yine dert, yarı gece uyandım
Kalktım dikiliverdim, daldım daldığım kadar
Elimde bir sigara, sandalyeye dayandım
Balkonda kalıverdim kaldım kaldığım kadar

Göz attım gök yüzüne uzattım bakışımı

Okkalı, ağırbaş, kendini bilir
Zarif bir insandır ozan güneri
Ayrılmış ilinden gurbette kalır
Ne güzel bir candır ozan güneri
Gül dalında bülbül gibi şakıyor
Ünlü şairlerden şiir okuyor

Kurban bayramını kurban ederek
Yeni bir seneye girdik uşağum
Mahzun bir şekilde yanıp tüterek
İki bin yediye erdik uşağum

Sözde hazırlandık özel bir gündü

İltica ederek yüce makama
Fazlı kereminden iste uşağum
Verdiği nimetler sığmaz rakama
Hudutsuz, uzundur liste uşağum

Nimetler manevi aranmaz madde

Ayı sayın, öküz sayın, it sayın
Sayın, sayın bitmez sizin derdiniz
Sülük sayın kene sayın bit sayın
Sayın, sayın bitmez sizin derdiniz
Hayın, mayın el ele mi verdiniz

Zerrecikler kristal gibi
Büyüdükçe hardal gibi
Üşüdükçe metal gibi
İner beni buluverir

Ya güz, ya yaz, ya bahardır

Herkes mal derdinde herkes işinde
Ömrünü tüketir dünya peşinde
Emekli olmamış altmış yaşında
Geceyi gündüze katıp calışır

Yorulur boş yere,istikbal diye