Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Kartal
..................... Kartal
............................................ Kartal

Kartal, kartal,kartal
Kart al

Kaş Yapalım derken

Eklenip yanlışlar bir, bir uç uca
Sen, ben diye, diye bizden olmuşuz
Mikro’dan makro’ya ortağız suça
Kaş yapalım derken gözden olmuşuz

Konuşarak eriyor
Vah zavallı papağan
Hep zayiat veriyor
Pençeleri yatağan

Geveler tekrar tekrar

Bir tekerleme vardı, “Karga karga gak dedi”
Bu devrin kargaları, şu cambaza bak dedi
Havanda su döverek, kara dedi, ak dedi
Gerçekleri gizleyip, Hak demedi imansız

Hususi eğitilmiş, nefretle dolduruldu

Acı mı geliyor çektiğin cefa?
Bak ne diyeceğim sana bu defa!
Neler çattın neler ey kuru kafa
Çatacaklarını bir bilebilsen!

Gerçek ayan olur sana ölerek

Ah gurbet garip gurbet, acı mı akıyorsun?
Beni de garip buldun içimi yakıyorsun

Senelerimi verdim, aldın ama ne verdin?
Acıyla nişanladın hasret ile everdin

Bir masum yok olur şiddet içinde
Beyanat verilir hiddet içinde
Her şey unutulur müddet içinde

Ağlar ana baba, yetimler ağlar
Kalpler taş kesilir, yıkılır dağlar

Bu Devletin kanla kurulduğunu
Unutma Mehmedim, Bu vatan bizim!
Sayısız canların vurulduğunu
Unutma Mehmedim,Bu vatan bizim!

Koruyup savunduk toprağımızı

Temel bir Rum kızına aşık olmuş, ve ona her ne olursa olsun
Ben seni alacağım dermiş, o da dinlerimiz ayrı bu mümkün değil
Ancak bizim dine girersen babam müsaade eder yoksa beni unut dermiş
Atışmalarını beraber okuyalım

Kaynar durur kazanum

Dost acı söylermiş içi yansa da
Kalbin tercümanı dildir uşağum
Elifi göstersen mertek sansa da
Cahilin gözüne mildir uşağum

Kendini medeni sayar birçoğu