Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Bir vatandaş gördüm ki, sokaklarda sürünür
Devlet sahip çıkmadı, gazi düştükten beri
Kadere boyun eğmiş, karaları bürünür
Devlet sahip çıkmadı, gazi düştükten beri

Yaralandığı için, sakattır iş göremez

Bunca yıldır şehit verdik ağladık
Yeter diye diye bu güne geldik
Yaslara büründük kara bağladık
Biter diye diye bu güne geldik

Dünya bize düşman olduğu halde

Şu dünyanın gam yükünden yoruldum
Ah güzelim mutlu, mesut san beni
Yaram derin yüreğimden vuruldum
İnsaf eyle acı beni yan beni

Öyle dert ki çekilmiyor elemi

Yine özlem bürüdü sürekli bir sis gibi
Bırakmıyor yakamı gerekli bir his gibi

Kara bulutlar sardı ufuklarım karanlık
Bülbüller susuverdi gönül bahçem viranlık

Tütüyor gözlerimde
Dilimde sözlerimde
Yurdumu özlerim de
Ağlarım, yana yana

Ah bir gelebiseydim

Nazım Hikmet şair, bu bir gerçektir
Hüseyin Gümüş bey, acaba nedir?
Görüşünüz yanlış, tersten merçektir
Bu taraf tutmanız acaba nedir?

Hani sansür yoktu, karşı idiniz

Toz olup uçtun gittin rüzgarın mecrasında
Bir kum tanesi kadar tozun bile kalmadı
Yazdığım şiirlerin notası, icrasında
Seni anımsatacak sözün bile kalmadı

Ne albümde resmin var ne şiirin kitapta

Oturup yalvarmaya diz çökmeye gerek yok
Kafana koyduğunu yaptın bu güne kadar
Yoluna serilirdim bende öyle yürek yok
Almak istediğini kaptın bu güne kadar

Kızgınlıktan gözlerin, kan bürüdü görmezsin

Bakmayınız kır başıma
İçimde bir çocuk vardır
Derim ki her sırdaşıma
İçimde bir çocuk vardır

Yıllar geçer büyümüyor

Yapacağı işler nedir bilinmez!
Susuluyor millet bunu mu ister?
Yergilerle meydanlara gelinmez!
Kusuluyor millet bunu mu ister?

Tehlikeli bir viraja girildi