Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Çaresi yok derdin adı ölümdür
Senin de matemin tutulur bir gün!
Affedilmez suçun adı zülümdür
Karanlık bir yere yatılır bir gün!

Zulme cevaz vermez hiçbir nedenin!

Aç gözünü iyi bak
Neler halk eyledi Hak
Hepsinden faydalanmak
Nasip oldu insana

Hava su toprak madde

Didişmek hayatın tuzu biberi!
Bala hiçbir zaman sirke katılmaz
O halde şairden alın haberi
Yemek, yenmek vardır aç da yatılmaz!

Kimi der ki beni “yedin bitirdin”

Ah deyip ağladım yaram sızladı
Dertlerime derman beklerim gayrı
Merhem diye dosta gittim, tuzladı
Acılara elem eklerim gayrı

Allah düşürmesin sağ eli sola

Gönlüm hüzün dolu, neşeden yoksun
Yaşlar şıpır şıpır, gözler ağlıyor
Hayalin gözümde yanımda yoksun
Dilimde kıvranan sözler ağlıyor

Virane gönlümün baykuşu öter

.


Cimrinin tekidir parayı sever
Bir çorba ısmarlar üç ekmek gever

Gül diye sarıldık diken çıktınız
Yutmaz be, yutmaz be, yutmaz, bir daha!
Tam işin başında iken çıktınız
Yutmaz be, yutmaz be, yutmaz, bir daha!

Çok duyduk,dinledik size, çok kandık

Yaya kaldık uzun yolda Ey Hüda
Bari doğru yolda olsak gam yemem
Tehlike var kervanbaşı uykuda
Rehber bulsak, lider bulsak gam yemem

Tehlike çok, çan çalmıyor siren yok

Ah şu kör yarasalar bir işe yarasalar
Gözleri açılsa da ışıkta arasalar

Bir önceki geceden uykusuzdu yorgundu
Göreve gidiyordu, yirmi bir yaşındaydı
Sangi önceden sezmiş uyuşuktu durgundu
Kendini feda etti, görevi başındaydı

Türk askeri çalışkan, görevinde üşenmez