Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Bu gün benim hüzün günüm
Ömrümde en uzun günüm
Kederliyim çok üzgünüm
Annem annem garip annem
Ağlama benim bir tanem

İstanbulda kan aktı
Bakan Trabzona baktı
Bizim müdürü yaktı
Gel çık işin içinden

Basın yayın ne diyor?

Kaybetti Karadeniz Erkan Ocaklısını
Görmedi bu güne dek ondan sıcaklısını

Karadenizin sesi herkesin bir kimsesi
Gariplerin sözcüsü sevenlerin nefesi

İşte tam yatıyordum kapının zili çaldı
Selam verdi oturdu, videoyu aç dedi
Şu filime bakalım dün akşam yarım kaldı.
Hanıma çay yap dedim, o da saat kaç dedi

Seyredeceği filim hiç önemli değildi

Bir kaç tane diyeyim
Çıkarken Likoraşa (Kurt dağının eski ismi)
Benim hatıram olsun
Eş,dosta arkadaşa

İşçisinden erinden

Gül diye sarıldık diken çıktınız
Yutmaz be, yutmaz be, yutmaz, bir daha!
Tam işin başında iken çıktınız
Yutmaz be, yutmaz be, yutmaz, bir daha!

Çok duyduk,dinledik size, çok kandık

Ah şu kör yarasalar bir işe yarasalar
Gözleri açılsa da ışıkta arasalar

Yaya kaldık uzun yolda Ey Hüda
Bari doğru yolda olsak gam yemem
Tehlike var kervanbaşı uykuda
Rehber bulsak, lider bulsak gam yemem

Tehlike çok, çan çalmıyor siren yok

.


Cimrinin tekidir parayı sever
Bir çorba ısmarlar üç ekmek gever

Aşık maşukunun yolunda olur
O yola kum olup serilmek de var
Gerçek aşık olan bu yolda ölür
Helak olmak varsa dirilmek de var

Gönlünü kaptıran geri alamaz