Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Kaybetti Karadeniz Erkan Ocaklısını
Görmedi bu güne dek ondan sıcaklısını

Karadenizin sesi herkesin bir kimsesi
Gariplerin sözcüsü sevenlerin nefesi

Yağmuru bol olur, havası ılık
Tarlasında mısır, denizde balık
Görmeye değer yer, tarihten kalık
Bir başka diyardır, Karadenizim

Herkesin sevdası, tarihler boyu

Alnımdan vuruldum kanım akıyor
Oğlun şehit oldu ağlama anam
Gözlerim bayrağa doğru bakıyor
Oğlun şehit oldu ağlama anam

Canım feda olsun, benden bu kadar

Aşık maşukunun yolunda olur
O yola kum olup serilmek de var
Gerçek aşık olan bu yolda ölür
Helak olmak varsa dirilmek de var

Gönlünü kaptıran geri alamaz

Bir kaç tane diyeyim
Çıkarken Likoraşa (Kurt dağının eski ismi)
Benim hatıram olsun
Eş,dosta arkadaşa

İşçisinden erinden

Azgın İhtiyar!

Yirmisinde ermiş şimdiyse hamdır
Eskiden de şermiş o artık gamdır
Dolaştığı yermiş şu anda damdır
İnip çelişiyor konmak bilmiyor!

.


Cimrinin tekidir parayı sever
Bir çorba ısmarlar üç ekmek gever

Gül diye sarıldık diken çıktınız
Yutmaz be, yutmaz be, yutmaz, bir daha!
Tam işin başında iken çıktınız
Yutmaz be, yutmaz be, yutmaz, bir daha!

Çok duyduk,dinledik size, çok kandık

Yaya kaldık uzun yolda Ey Hüda
Bari doğru yolda olsak gam yemem
Tehlike var kervanbaşı uykuda
Rehber bulsak, lider bulsak gam yemem

Tehlike çok, çan çalmıyor siren yok

Ah şu kör yarasalar bir işe yarasalar
Gözleri açılsa da ışıkta arasalar