Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Gelmiş geçmiş Nemrutların
En alçağı zalim Buştur
Dünyada ki haydutların
En alçağı zalim Buştur

Buştur, Buştur, Buştur, Buştur

Yıkık,dökük külüstür hayat saatim bozuk
Kuruyorum beyhude, zilim çalışsa bari
Ne etsen fayda vermez artık sihhatim bozuk
Vuruyorum beyhude,, pilim çalışsa bari

Yıllarca tozlanarak her tarafı pas tuttu

Aklettiğim gibi sevdayı yazdım
Görüşlerim size hatıra kalsın
Senaryo icabı çoğunu üzdüm
Duruşlarım size hatıra kalsın

Mecnun olup geçtim eski çağları

Bakmayınız kır başıma
İçimde bir çocuk vardır
Derim ki her sırdaşıma
İçimde bir çocuk vardır

Yıllar geçer büyümüyor

Adını anmaktan bezer miyim hiç?
Son nefese kadar anarım gülüm
Segilimi üzer, ezer miyim hiç?
Senin ateşinde yanarım gülüm

Seni bu gönlüme koyduğum kadar,

Nemelazım diyenlere “yuh” desem de aldırmaz
Vazifeden tüyenlere “ruh” desem de aldırmaz
Zulme boyun eğenlere “tüh” desem de aldırmaz
Nasıl etsek de korusak uyurgezer hortlağı
Kim ne etsin uyansada böyle sakar çatlağı

Yapacağı işler nedir bilinmez!
Susuluyor millet bunu mu ister?
Yergilerle meydanlara gelinmez!
Kusuluyor millet bunu mu ister?

Tehlikeli bir viraja girildi

Oturmuştu sahilde hamsi temizliyordu
Bayburtlu şaşkın şaşkın Of’luyu izliyordu

Temizlediklerini dizdi bir gazeteye

Bırakıp da sana koşarcasına
Varamadık, gelemedik vatanım!
Doyasıya sende, yaşarcasına
Göremedik, gülemedik vatanım!

Gurbet elde hayat sürmek ne acı

Azgın İhtiyar!

Yirmisinde ermiş şimdiyse hamdır
Eskiden de şermiş o artık gamdır
Dolaştığı yermiş şu anda damdır
İnip çelişiyor konmak bilmiyor!