Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Piyasada yokken türemişler var
Aday adayları belediyede
Mantar gibi yerden üremişler var
Germişler yayları belediyede

Her şeye ters bakıp kafa sallayıp

'>

Terör estirerek mübarek günde
Saldırıp durdular, soysuz katiller
İnsaf yok, vicdan yok, iman da din de
Öldürüp durdular, soysuz katiller

Doğduğum zamandan beri gezerim
Yollar beni hasta etti, yoruldum
Zaman denen bir deryada yüzerim
Yıllar beni hasta etti, yoruldum

Kandırıldım istismarla güdüldüm

Sakal hikayesi

Ata, Amasya’yı ziyaret etti
Vali konağında bir Şıh’ı gördü
Uzun sakalına çok hayret etti
Ata, yanındaki vali’ye sordu

Uyan millet uyan vatan gidiyor
Dış güçler ülkeyi talan ediyor
Hareket alanın bitti bitiyor
Uyan ey milletim, dön kendine gel

Köylünün toprağı giderken sele

Vay haline dara düştü fukara
Parası yok, hatırı yok zavallı
Komşusuna edecekti mudara
Arası yok, hatırı yok zavallı

Kızılaya bildirmişti durumu

Yok iken bu alemde var edilmiştir insan
Geçmişi dünü böyle, insan demek bu demek
Hem “En Güzel Şekilde Yaratılmıştır” insan
Şerefi şanı böyle, insan demek bu demek

Eşref-i mahlûkâttır insanın yeri başka

Geçti benden sevdalık, yol göründü, el veda
Allaha ısmarladık, “dur” desen de geç artık!
Uzak dur ki yakmasın, matemlerle bu sevda
Başa gelen çekilir, “zor” desen de geç artık!

Geldi geçti başımdan, fırtınalı bir devir

Dünyaya ağlarken açtım gözümü
İlk sütümü içtim ölüm başladı
Öyle bir korku ki sardı özümü
Eve hüzün saçtım yolum başladı

Bana sorulsaydı asla gelmezdim

Adına layık adam!

Ömer Abdülaz’izin hilafet zamanında
Bizans’la ordusunun bir savaşı anında

Yirmi mücahit asker esir düştü kafire