Meral Meri Şiirleri - Şair Meral Meri

Güç diye ağlanır mı?
Yakut gözlü,yeşilin için
Hangi bahçenin,meyvasını
Sunayım,kucağına! ..

Meleğin yüzünde ki

Parisli adam,neydi seni düşündüren?
Aşk dedi...
Aşk geceleri yasa boğar bu nehir de,
Aşk gündüz işlenen bir suç gibi
Bensizlikle öfkelendirir sizi,
Cezalandırır bilirim aşk manasız gençlik gibi

Kimi seviyorsun yalnızlığım?
Kimin için bu denli hüzünlüsün?
Herşey sönüktü, karanlık bile.
Bağışlanamaz bir yalnızlık bu.
Çok uzaktaki benliğimi bulamam,
Kafamın içinde binlerce yazı var,

Ay ışığı gölgemi çalar
Bencilce seslerle kapanır!
Duyumsamak için zorlarım ama olmaz
Taki,sen gelene kadar aydınlığım ay ışığı kadar olur..

Hatırlamıyorum eski günleri

Salt hayal dünyamın ışıkları gibi özledim seni!
Şimdi neredesin güneşin yakıcı hasreti?
Kunlun dağlarının zirvesi,
Hindukuş dağlarının beyaz sarayı,
Nerelere yuva yaptın da,gelmek zamandan uzak olsun sana?
Yine de bekliyorum burada,bir ayçiçeği yaşamı kadar.

Çoktan ay ışıklarını yaktı bile -bak karlar da erimiş yağıyor!
Ama inanma sen,o hep oyun bahçesinde hiç büyümeyen bir çocuktur.
Aşk sözlerine kanacak bir kalp arıyor,sevgisini sunuyor güneş kadar sıcak.
Sonra uçurtmanın ucuna seni takıyor,ve elindeki ipi bir kuşu azat eder gibi bırakıyor.
İyilik olsun diye değil ya,ya da özgür ol diye, değil ya
Sen rüzgara takılan bir yaprak ol istiyor,parçalan böyle büsbütünken diyor,

Bazen dünya tersine dönebilir
Benim çoğu zaman olur
Tersine yürümektir dünyayı,
İzlersiniz,insanlar ne yapıyor?
Umursamaz kalkanlarınız
Hücuma geçer gerçeklerinizden

Kaç kez seni, sevmiştim bay ve bayan aşk?
Kaç kez silmiştiniz gözyaşları mı?
Ve kaç kez yeniler gibi,gizlice yerleştirerek
Gitmiştiniz benden alelacele.
Söyler misiniz bay ve bayan aşk:
Ölçüsüz sevgi,sevgi midir?

Hey gidi hey!
Benim şarlatan yalan dünyanın esaslı dikili taşı,a dostum, hey!
Uzun bir zaman geçti senle aramızdan...
Rüzgara salınan kadın eşarpları gibi zaman.
Ağaçların yaşlanışına tanıklık eden şu kalplerimiz gibi,hey!
*

Daha sonsuz daha da çoğalmak mıydı?
Ben hiç bilemedim ve birikemedim.
Hala çok çocuğum,hala emekliyor
Fakat sürekli ağlıyorum.
Ancak sesime ulaşılır bir güne erememek
Tam bir umutsuzluktu!