Meral Meri Şiirleri - Şair Meral Meri

Mühim bir yalnızlığı vardır hayatın,
Aylaklığı vardı en basitinden mesela;
Açık mavi deniz gibi...
Yeşil bir ormanın içinde yalnız kalmış kendisi,
Ama direnişteki kuru bir ağaç misali,
Mühim yalnızlığın içinden yüzerek,

Nazar deyecek diye ödüm kopuyor
Ezeli gücün ne baş döndürücü!
Diyeceksin ki,ne gücü?
Şeklen göz yorucu
Kalben ürkütücü
Zihnen onaysızlık

Niagara şelalesin de Aşıklar buluşuyordu Günlerden cumartesiydi Yine hava bulutlu At nalı izleri kalmış Bir aşık daha geçmiş Niagaradan Nefesler tutulmuş Kalpler bir kuşun kanadına sığmışcasına Niagarada buluşmuşlar Bütün aşıklar burda şimdi Burda soyunmuşlar aşka Niagarada başlamış ilk kez.. Yıllar sonra geldiğim bu yer de Anılarım tazelendi,bir günün doğuşu gibiydi Bir zamanlar bende burda seninleydim, Niagarada sarılmıştım sana ilk defa Şimdi burda oturmuş aşıkları izliyorum Hayranlıkla... Şair Meral&Meri 23.03.12.

Hadi yanayım biraz sularında
Az biraz sev beni
Hadi çal gene gırgırına mapus damında sazını
Saklanma
Sazlı,sözlü sevdanı
Bırak duysun dünya

Sen hiçbir şiiri bir cumartesi günü, Olimpos'a taşıdın mı?
Orada kaldın mı bir süre,ezilip büzülerek zambaklar gibi?
Hayali yeter be adama!
Büsbütün kalıverir varoluşun hükmü orada...
Ana mı sandın sen cumartesiyi?
Sancısını taşır mı hiç,şiirin anası gibi?

Bu kez de kaybetmişti
Yenilir gibi mağlup edilmişti koca cüsseli yüreği,
Uçmak istese ne fayda!
Ufaldıkça ufalıyordu,ağırlaştıkça ağırlaşıyordu..

Uzaktı bir kent
Gözlerimden,
Upuzun gelen günler
Gecelerime tesellisiz düşünce
Aklıma daim gelen o Melek,
Beni ebelerdi gülümseyerek

Bence senin küçük sevgilerin olmalı hayatta
Melodiler kadar saf ve birikmiş şeyler
Ancak sende kalan hiç alınmayan berrak sevgiler.
Anlıyor musun?
Küçük şeyler- özlü şeyler,ve de özgür şeyler olmalı hayatında,
Aniden hiç silinmeyen, ve de gitmeyen hep kalan şeyler.

Namus ikinin arasındaki bir değildi...
Veyahut da ikinin arasındaki iki de değildi...

Desem ki size; aslında apaçık çıplaklık bile değildi...
Ama inanmazsınız...
İnançlar nehir gibidir rayların ayrı yönleri gibi,

Ulu ağaçlıklar ve bir demir yığınını andıran Bir kule göründü,böylece vadiden geçip gidilmiş ti artık, Oracıkta durup soluklanılacak tı Çevresin de sadece gri renkli bulutlar Nisan yağmurlarını karşılıyordu yer yer Kamyonette ki,eski püskü eşyalar Ilık ılık yağan yağmurla buluşuveriyordu Sumakların dışında ki,tüm eşyalar hoşnutsuzdu anlaşılan Merinin düş kentine yolculuğu ara ara verilen Molaların dışında gayet sakin geçiyordu Etraf öyle sakindi ki, gözlerini kapadığı an Sadece rüzgarın yapraklara vurduğu ahenkli hışırtıdan başka Hiç bir ses yoktu.. Şair Meral&Meri 27.03.2012.