Meral Meri Şiirleri - Şair Meral Meri

Gece yer yüzüne indiği vakit,
Gök yüzünde,yıldızlarını sergliyordu,
Gecenin çeşm_i siyahında,
Sen ışıl ışıl bakıyordun, gözlerime,

Gece ve sen,dile geliyordun bende,

Küçük kızlar hep suskundular, Küçük erkeklerde.. Gamlı Baykuş gibi hüzün ırmağında her biri, Her biri ağlamaya,acıya alışkın! Bu hayatta her zaman,giden olacak... Bu yaşamda her gün birileri doğacak... Her birimizin, binlerce sırrı var; Her birinin, bir insanı var, Bir yerlere ait... Dilden kalbe, kalpten söze düşüyor... Küçük kızlar ve erkekler, oyun istiyor; Burda acıya susamışlık yok! Oyunlar var,uçurtmalar,rüzgar gülleri. Sır yok,acı yok tek sevgi var... Anneler ve Babalar bir süre bizimle; Misafir gibi,her bir sevgi misafir... Soframızın, cam sürahisi; Kırılmamaya yeminli,zaten vazolar hep kırık tı... Kadınlar ve Kocaları; Bugün söz verdiler,her birin de çiçekler... Bugün hastalıkta ve sağlıkta yeminlerle,düğün eylediler; Küçük Nedimeler eşlik etti... Hayat kısaydı ve anlam yüklemek için bir neden,aramak olmazdı Nedene gerek yoktu ki,neden ve anlam bizdik çünkü. Şair Meral&Meri 12 Temmuz 2011 Salı

Sen ki seyre doyulmayan donuk neşesin...
Şimdilik ebedisin...
Vede seyirlik.
Ah mavilik seni, siyahlık ise beni tutsak eyler.
Gel az buçuk seninle eyleşelim,sevişelim desem;
O'zaman birleşirdi noksanlığımız.

Kadın gölgesinden çekinir gibi ürktü
Salt bakışlarını çevirdi ve kendi yansımasına eğildi
Ablukaya alır gibi avuçladı gölgesini
Boyuna kendi kendine dans ediyor,hiç durmuyordu
Sanki gökyüzünden bulutlar eteğine doluyor
Havalandıkça havalanıyordu.

Bırakın gerçeği!
Benim hayallerim bile henüz kurarken yıkılıyordu.
Yaşamak şöyle dursun! ..

Deniz Fenerine Yolculuk/Yokluk

Bir ekim günüydü
Işıklar Fransa'da söndürüldü
Tüm caddeler loş bir hava içersine girmişti
Oracıkta başımı gök siyaha yükselttim
Tüm rakamlar özelliklede yedi rakamını gördüm
Sonra iki yanımda zırh içersinde birer gövde belirdi

Susmalıyım diyorum susmalıyım...
Komşuların sesi kulaklarımda...
Eyvah ağıtlar sardı dört bir yanımı...
Kimseyle işim olmaz....kendimle olduğu kadar...
Susmalıyım diyorum susmalıyım...
Kentin boş yere yanan sabah ışıkları gibi sönmeliyim...

Merhaba de çocuk
Gül doyasıya


Kavuşturup kollarını
Diz çökme yerinde; Kalk var gücünle

Gece yarısı olunca,
Kainat dillenir;
Sizce dinlenişe mi geçer ruhlarımız?
Yoksa daha bir hoyratlaşır mı?
Ruhlar yorgun bedenlerden sıyrılarak;
Gecenin siyahla, mavisi arasındaki çizgide buluşurlar.

Ma si maoropen(Seni seviyorum)
Kızılcık güneşlerim birikti içim de;
Tüm kutsal sularım döküldü üzerine
Parlıyorsun şelale gözlerinde
Seni sevdikçe geçiyordum senden!