Güneşin gönlü aya düşmüş
Ama ne yazı ki
Ne güneş geceye gidebilir
Ne ay gündüze çıkabilirmiş
İmkansızın arasında
Aşkları uzaklıkla sürüp gitmiş
Şehrimizin üstünden
Pembe düşlü bulutlar geçiyor
Kırlangıç'ın ağzında çamur
Yuvasını yapmak için
Saçak altı arıyor
Yüreğimi yüreğine
Bir kelebeğin ömrü kadar
Bir zamana sığdırdık sevgiyi
Bütün sualler cevapsız
Unuttun gitti
Yarın eksik
Günse kırık dökük
Günümde yağmur var
Bugün İstanbul ol
Sevgin yağmur gibi
Yağsın üzerime
Bak gökyüzüne
Hadi durma
Bir sağanak yağmurla
Avuçlarından
Kayıp giderken zaman
Yüzüne vuracak
Güz rüzgarı
Şehrine turnalar uğrayacak
Ah be Annem
Böylemi şiirler yazacaktım
Oysa sabah erkenden gelip
Elini öpecektim
Bana sitem edecektin
Yine gereksiz şeyler almışsın
Anılar bohçasını
Açtım da
Kayıtsız değilmişim ben
Yine döküldün içinden sen
Baktığımda yıllar öncesi
Bir kuru fotoğraf
Baharlar senli yada sensiz soluyor
Hangi mevsimden
Seslensem sana
O mevsim kış oluyor
Adını andığımda içimde
Kuşlar ölüyor
Hangimiz yara aldı ki
Bu çıkmazdan
Say ki sevmedim
O halde niye
Kalbimin kanadı kırık
Uçmayı unutmuş kuş misali
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!