Sabahın ayazında
Boynu bükük
Çiçeğe şebnem düşmüş
Çiçeği mi ağlatıyor
Kendi mi ağlıyor
Aşk
Hayat taşa değmiş
Taş çatlamış
Hayat kalbe değmiş
Ufacık bir umut açmış
Hayat geceye değmiş
Gece karaymış
Kışın yaprağı
Tutunurken dala
Gözlerim ömründen
Gelip geçer
Bense savrulur düşerim
Yeni bir umutla
Atıl akşamlardan gelen
Uzak bir melodi
Ne zaman
Konuşmak istesem
İstemsiz kelimeler
Pılısını pırtısını
Oturmuş kız kulesinin
İhtişamlı halini
Seyre dalarken
Sayra sayra gelen
Dalga sesleri
Sesinin tınısı olup
Gecenin karanlığında
Yordanırken
Hüküm giymiş yıldızlar
Maviyi hiç tanımamışlar
Zifiri karanlıkken rotaları
Bir görünüp bir kaybolmuşlar
Gecenin karanlığı
Çökünce kalbime
Benim uykum kaçar
Senin yanına
Bilmem ki
Senin uykun kaçar
Bir sümbül sokağından
Geçiyorum
Boynunu bükmüş
Hercai sandığı
Mazbut bir menekşeye
Vurulmuş
Ben hiç sigara içmedim
Karşıyım
Hep o yönde tepkim
Biliyor musun
Ama alışınca bırakmanın
Nasıl bir şey olduğunu
Yar deyince
Akla düşen
Gözleri olmalı
İçinde sevda tüten
Şiirleri
Özü sözü bir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!