Melek Dalgıç Şiirleri - Şair Melek Dalgıç

Arada senden
Haber almak iyi geliyor
Bazen mutlu bir fotoğraf karesi
Ya da ufak bir şiir kuplesinde
Senden notlar bulmak
Varlığını bilmek yetiyor

Kalbimle konuştum da
Ne söylesen
Tersten anlıyor
Sorduğumda adını
Kalbime o bir yabancı
Dalda eğreti duran

Oysa sevgi serpmiştim yüreğine
Hasat çürüdüyse
Suç değil güneşin
İyi bakmadığın için
Yeşereni soldurdu güneş
Şimdi bahar yağmurları göndersen

Bizim bir masalımız
Yoktu
Tamamlanması için
Sonunu beklediğimiz
Gökten üç elma
Düştü dediğimiz

Her şeyi bir güne sığdırmaksa
Sığdı işte
Kavuşmak gülmek
Ayrılmak ağlamak
Zaman yatağı belirsiz akıp giden
Bir nehirse

Gün ışığında gözlerim
Gözlerime süzülen gözlerin
Özleminin acısından ağlamış
Bir katre karanlığın
İçinde kalmış
Çocuk olurken hülyalar

Rüzgarın esmiyor
Buralarda
Diyarından da diyarım
Geçti gitti
Umutsuzca soldurdun
Bütün çiçekleri

Ben seni değil
Karanlığın rengi olan
Gözlerinde
Akşamları sevmişim
Sokaklar sükutu
Korurken

Sessizliğimle okuduğum
Cevapsız notlarından
Oysa ben
Gözlerine sevda biçtim
Diline değil
Yalpaladığın gecelerde

Bir yabani mevsim var
Gözlerine takılan
Sorusuz cevaplarla
Çağlayan
Kuşlar kurnadan
Su içerken