Belki düzgün bir hayatım olmadı
Belki mutlulukların çok uzağında kaldım
Belki umudun gölgesinde
karanlığı ayıklamakla geçti ömrüm
Ama seni sevdim , iliklerime kadar.
Hayatın orta yerini hiç bilmedim
Deneme
Şöyle bir dönüp bakıyorum da geçmişe,meğer ne çok şey yitirmişim hayatımda.Kayıp zamanlarım ve bu zaman içinde bir zamanlar uğruna savaştığım,olmazlarsa olmam dediğim kaybolan insanlar.Ya isimlerini ,ya yüzlerini hatırlamakta zorluk çektiklerim,ismini duyduğumda kin duygularımın biriktiği ,kaybettiğimde pişmanlık duyduklarım... Boş yere yıllarımı harcadığımı anladığım insanlar,bir tek gözyaşına bile değmeyenler uğruna avuç avuç ağladıklarım... Pişman olmak için çok geç,keşke demek için vakit yok belki.Yılları devirdik gitti,saçları ağarttık,gözler zayıfladı,unutkanlık başladı.Yavaş yavaş vücutta ağrılar kendini iyiden iyiye hissettirmeye başladı.Yaşlandık galiba.Kimileri olgunlaştın dese de ben buna düpedüz hayatı yedik diyorum.Daha ne kadar yaşayacağımız belli değil.Belki bir gün,belki bir yıl,belki beş yıl,Allah bilir .bu yaşıma kadar hep başkaları için yaşadım.Allah var,iyi de yaşadım.Kimsenin hatırını kırmadım,hatta eş dost hatırı için Allah'ın hatırını yok saydığım da oldu.Arkadaş için çiğ tavuk yenir dediler,hayatı pişmeden,pişirmeden yedirdiler bize. Dünden bu güne ne çok şey yaşamışım.!! Daha günüme bile ait olamayanları geleceğime dahil edip ne lüks hayaller kurmuşum ! Ne pişmanlıklar,ne hayal kırıklığı birikmiş böyle !! Meğer ne yıllar harcamışım bir tek saniye bile ayırmaya değmeyenler için.Borçlandıklarım da var,doya doya minnet duyacaklarım .... Hayat gerçekten bir ikindi güneşi gibidir,bıraz serin ,biraz ılık ve ömür hızlı okunan bir roman gibi,daha ne olduğunu anlamadan çoktan yarıyı geçmiş oluyor.Geriye dönüp düzeltilecek hiç bir şey yok.hiç bir hatanın telafisi yok.İnsanlar yarım bırakır giderler.Ama tümden giden yoktur.İllaki bir iz kalır,ya anısı,ya acısı.Kalır bir şeyler işte.Hatırı olanın hatıraları birikir,anısı olanın acıları.Her an aklına gelmez,gelse zaten akıl isyan eder.Durup dururken gelir birden,hiç kapıyı çalmadan,haber vermeden gelir kurulur aklına.Ya bir şarkı dinlerken,ya bir film izlerken.Ya bir yağmurda,ya bir kar topunda.Ya yolda yürüyen çiftlerde ya bir banka kurulmuş sigarısından derin bir nefes çeken birini gördüğünde.yük olur hatıralar belini büker,doğrulamazsın ki yarınlara dik yürüyesin, bırakmazlar azizim bırakmazlar.Yedirmezler öyle mutlu ve mesut bir hayatı.İnsanın burnundan fitil fitil getirirler. Daha an gibi aklımda bazı olaylar,girdiğim kavgalar.Arkadaş için yediğim dayaklar,babamdan ,annemden yediğim azarları da saymıyorum.Evlendim,evime bile müdahale ettiler.Kendi evimde kendi fikirlerimden çok başkalarının ne dediği konuşuldu.Her ne kadar dört duvar arasında karı koca arasına girilmez dense de sadece lafta kalıyor. Dün sorumluluğunu üzerime almadığım bir çok şeyin sorumlusu olarak bu gün bedel ödüyorum.Bu gün eğer terbiyeyi hayatımda rafa kaldırdıysam,hayatımdakilerin ne mal olduklarını anladığımdandır....
Aldığım karara saygı duymak yerine bana sırtını dönen kişilerin yüzlerini görmeye tahammülüm yok artık.Varlıklarıyla üzenlerin yokluklarına üzülmeyi bırakalı çok oldu.!!!
Ve son olarak,hoş geldin yeni ben.
Hoş geldin yeni hayat
Yaşamak nefes almaksa,
Nefes alıp vermekten muaf geçen günlere ne diyeceksin ..?!!
Gel git aklım ve aptal cesaretimle bıraktım yüreğimi avuçlarına.
Senli hayaller kurdum,senli yarınlar.
Senin haberin yoktu ama ben her gülümsemene karanfiller açtırdım.
İmkansız bir düşün peşinden koştum hep,
Yazık oldu bu aşka
Bir kalemde silindi yaşananlar
Oysa ne mazimiz vardı bizim
Ne güzel günler yaşamıştık
Gelincikler ovaya yayılır gibi
Papatyalar toprağa sarılır gibi
Gökte yıldızlara can veren gözlerin
Kaydı birer birer ufkumdan
Ne saltanatı kaldı ışıltılarının
Ne bahtı güzelleşti gözkapaklarımın
Hangi hayale tutunsam bir alev topu oldu avuçlarımda..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!