Başka iklimlerden gökyüzüne yolladığın duyguların
Benim şehrimin ıslak kaldırımlarına düşüyordu.
Harf harf toplayıp mısralarıma diziyordum.
Her satırda akıp gidiyordum bilinmezliğine
Sen bir selama sığdıramadın beni.
Ben seni görmeden sevdim
Gönlüm gönlüne müptela olduğundan beri
Hasretinin ateşinde kavrulup gidiyorum
Küllerimde can çekişiyor duygularım
Sığmıyorum gecelere,
Hayalin gözlerimde,avazım semaları yırtıp yıldızlara ulaşıyor
Varla yok arası bir aşkın
arafında kalmış adamım ben.
Anlamsız günleri,
Hoşçakalsız gittin,
Bir vedaya gerek görmeden, yaşananları yok saya saya gittin,
Dağına yük olan çığlar altında bıraktın yarınları.
Gittin,
Senden sonra ayın yüzü boşluklara döndü,
Sabahsız selamsız kaldı şiirler,
Yıllarca bekledim gelmesini
Ne kendi geldi, ne selamı
Maviye boyadığım bütün sokaklar şimdi mor renginde
Yeni bir bahara çırpacak kanatlarım yok artık
Hülya’ya selam söyleyin…!!
( Makale)
Üzdüler azizim, üzdüler üzülmesini istemediklerimiz;
Gözlerine matem düşmesin diye göz pınarlarımızı kuruttuğumuz..
Kendilerine ulaşmasın diye dertlere göğsümüzü siper ettiklerimiz..
İstekleri olsun diye uğruna hayallerimizden vazgeçtiklerimiz ..
Kırıldım sana gözlerinin çiğinde
Ummanlar biriktirip
Kana kana içtiğim sevdam.
Say ki hiç yaşamadım seni
Say ki hiç dokunmadın yüreğime.
Yalnız kalmayayım diye karanlıkta anılarımızı yanıma alarak
avunduğum çok gecelerim var benim,
çoğuna da çocukluğumu katmışlığım olmuştur.
Bayramı bekler gibi bekledim yolunu,
yazdığın satırları başucuma koyarak
sabahladığım çok gecelerim var…
Kirpiğimin ucuna kadar kırgınım hayata..!!
Yokluklarla yaşatıp,
varlıklarına en çok ihtiyacım olanları bir bir aldı elimden.
Bütün çırpınışlarım,
haykırışlarım hep karşı yamaçlara vurup yüzüme geldi.
Uykusuz gecelerim,
(Makale )
Hangi yanımızla sevsek o tarafımızı kırdılar, kestiler umuda bakan gözlerimizin mesafesini. Kırıldık,gücendik ,pare pare olduk ta yüzümüzü ekşiltmeyi fıtratımıza yetiremedik.
Kullanıldık, hem de defalarca . Işleri görülsün istedik , içine düştükleri bu acziyeti yüzlerine vurup kimseyi gücendirmedik. Bizi kandırdıklarını zannettiler, gözlerimizin içine baka baka yalan söylediler, yine de kimseyi bozmadık.
Bize insanları kullanmayı ayıp olarak, büyük bir kabahat olarak öğrettiler ve biz buna göre muamele ettik. Bize ne göstermişlerse onu yaşadık,etrafımaza da öyle davrandık. Arkadaş hakkı dedik, komşu hakkı dedik, akraba hakkı dedik hiç kimsenin hayatına ipotek koymadık,kim nasıl yaşar merak ta etmedik. Herkese bir hayat bir hayat verilmişti ve herkes kendi hayatını yaşıyordu,müdahil olmayı hiç aklımızdan geçirmedik. Kimsenin kabahatini de yüzüne vurmadık, elimizden geldiğince görmemezlikten geldik ve gördüklerimizi yüreğimizdeki mezara gömdük, dillendirmedik , bizi salak yerine koydular. Hiçbir şeyin farkında değiliz , körüz,sağırız sandılar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!