Sonbahar mevsimi taksimdir bana
Göçmen kuşlar gibi tedirgin sevdam
Göklerin tercihi efkârdan yana
Sis ve duman gibi belirgin sevdam
Bu çığlık adın mı; yoksa ben miyim?
Kalakaldım yapayalnız
Issız bir sokak ortasında
Aşkam üstü çöker duman
Mor sevdamın vurulma noktasında
Korku dolu bir velvele sardı beni
Dokundun gülüme sonbahar gibi
Bakışları solan yaprağa döndüm
Çile hamurumun görünmez dibi
Aydınlık dağıtan ateştim, söndüm
Yollarım bağlıdır, kucak açamam
Ah çekerim, dağlar korku gölümdür
Kader, yarim, yollar sensiz ölümdür!
Islandığım iki çeşme gözümdür
Neden böyle şaştı zaman sevgili?
Sular azgın taştı zaman sevgili
Geceler sırlı geceler
Sevgili sevgi heceler
Sen koru, kolla Allahım
Aşka tutunsun geceler
Sevgililer dert ortağı
Sokaklar hançer savurur
Sürgün iner dizlerime
Pervazsız bir volkan olur
Ateş yağar gözlerime
Bir infilak deniziyim
Ey yüzüme bakan yalnızlığım
Ayışığında düşlediğim hey!
Bir hazan vaktinde omuzlarıma çöken
Özlemin sarmaşıklar gibi dolandı
Yüreğimin kırılgan dallarını
Zulmet fırtınası, kaplarken göğüm
Gölgelere sordum; ben kimim diye?
Çığlıklar içime atarken düğüm
Sen, ey! Şaşkın adam, Sızlanmak niye?
Sürgünler bekliyor, dağlar ötesi
Ağlama, gözünde damla gezmesin
Dilime dokundun gül sevdiceğim
Toprağın yeşersin, kokun dinmesin
Bahar rengim oldun bil sevdiceğim
Yüreğinde ayrık otlar bitmesin
Omuzlarıma çöken hasretin gök kubbesi
Üzerimde gezinen düşmanın kabus sesi
Bahara doğru uçan son çığlık, son heyecan
Sonbaharın soğuğu, kışımda sevdim seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!