Bu yanma ateşin harından değil,
Yaratan’a sacid oluşundandır…
Emr-i İlahi’nin narından değil,
Nura karşı sücud oluşundandır…
Mağrip’te müminin ağrısa başı,
Gönlünü ferah tut, henüz ölmedik,
Bu can bedeninde çıkmadı daha...
Dünya bir oldu da yine bölmedik,
Şehit, kefeninde bıkmadı daha...
Kemiğe doymamış, ite bak ite,
“Öz biliyorsa sözünü; peki, göze ne gerek!
Göz görmüyorsa özünü; de ki, söze ne gerek! ”
Aklıselim her insanın mayasında olanı,
Gözü ile görmese de özün bilmesi gerek!
Ahirete gider iken dünyasında kalanı,
Hey ağalar, efendiler dinleyin,
Sizin de defterler dürülür bir gün.
Sakın ha bu halkı hakir görmeyin,
Hesabı mutlaka sorulur bir gün.
Yüzüme dost görünür, yüzüme şirin,
On bir ay bekledi sabrı şükürle,
Sonunda hak etti mümin bayramı.
Hiç farkı kalmadı zengin fakirle,
Hak yerin bulacak hasat zamanı,
Sonunda hak etti mümin bayramı…
Soytarı renk verir işi gereği,
Ağzında yalını eksik etmezsen!
Çöp diye gösterir koca direği,
Elinde dalını eksik etmezsen! ..
Her türlü pisliğe belenir durur,
Hesaba bile almam havlayan o itleri,
Kim oluyor ki onlar, onun, bunun piçleri!
Ne savaşı İlhami, karşımda devlet mi var?
Bıraksın da görsünler Bozkurdu, yiğitleri!
Gözü dönmüş hainin, besbelli ki kudurmuş,
Bu millet kendine sahip arıyor,
Hazırlan Adana, hazır ol toya!
Ülkücü Hareket yurdu sarıyor,
Hazırlan Adana, hazır ol toya!
Bozkurdun sesini duyur dünyaya!
Lokma, lokma parçalara ayırıp,
Özelleşti diye sattılar gardaş!
Melundaki paçavrayı kayırıp,
Bölünmeye temel attılar gardaş!
Hainin planı belliydi, belli
Ülke; öyle bir çıkmaza girdi ki:
İşte, “ben yapınca oldu” diyorlar!
Ülke; böyle bir aymaza, hâlbuki:
Sayende vatandaş öldü diyorlar!
Hainler Vatanı böldü diyorlar!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!