Mehmet Şahan Şiirleri - Şair Mehmet Şahan

Nedir bu gafletin ey insanoğlu?
Aldığın nefesi ver de ibret al!
Allah’ı zikreder seher de kumru,
Nasıl da yalvarır, gör de ibret al!

Her mevsim göç eder ördekler, kazlar,

Toplanmış sokakta piç oğlu piçler,
Savaşa hazırmış köpek sürüsü! ...
Kabına pisliyor it oğlu itler,
Savaşa hazırmış köpek sürüsü! ...

Bizim çöplüklerde semirmiş bunlar,

Bir koltukta iki karpuz taşınmaz,
Ozan mısın? Âşık mısın? Sen nesin?
Cevap versen korkma dilin aşınmaz,
Ozan mısın? Âşık mısın? Sen nesin?

Lütfedip bizlere desen adını,

Çakallar ovada leş yiye dursun,
Bozkurtlar hücuma hazır yuvada!
Kudursun köpekler, boş ver kudursun,
Havada uçuşur, tozlar havada,
Bozkurtlar hücuma hazır yuvada!

Kuzuyla ağlayıp, kurt ile yiyen,
Timsah göz “yaşları” döken iktidar!
Yediği kuzunun postunu giyen,
Yetmedi, “dişleri” söken iktidar!

Halkına sunduğu makarna kömür,

Kısmet olur da başlarsak inşallah,
Allah’ın izniyle deriz bismillah…
Ne kadar kolay oldu; Allah, Allah!
Bizde bu yetenek var evelAllah…

Kurtulmaz elimizden âlimAllah,

Sonsuz minnet ile andım Ata’yı,
Onurlu bir hüzün, matem bıraktı…
Hayatı boyunca yordu kafayı,
Yoruldum demedi Vatan bıraktı…

Candan aziz bildi kutsal Vatan’ı,

Bayrağa, Kur’an’a yemin olsun ki,
Yurdumda sam yeli estirmem asla!
Dostum da düşman da emin olsun ki,
Bağımda ki gülü kestirmem asla!

İyi duyun beni dâhil olanlar,

Kavganın, dövüşün sırası değil,
Boşa geçirecek, zaman kalmadı.
Sızlanmak derdimin çaresi değil,
Boşa geçirecek zaman kalmadı.

Yıllarca her şeyi, mubah saydılar,

Nurunla bu dünyaya geldiğin günden beri,
Seni özler, seni gözler, görmek ister her kul;
Ey Allah’ın Habib’i, iki cihan serveri
Seni özler, seni gözler, ermek ister her kul;
Nerdesin ey sevgili; Ya Muhammed, Ya Resul!