Mehmet Necip Özmen Şiirleri - Şair Mehme ...

Dilini bilmem buraların
Cam kenarındayım bir barın
Yaban elinde yabancı
İçimde onulmaz tarifsiz bir acı
Umurunda mıyım insanların

azıcık konuşsan dilinin ucundan
haydi söyle canım
neydi adı kokunun
gül desem
bak yüzüme
karanfildir desem

Bana bir kravat yakışır dedim bu akşam
Çıplak boynuma da olsa
Şal desenli
Kıpır kıpır
Şişmiş göbekte seyre değer
Hah haaa!

Ne para
Ne kıymetli eşya
Olmamışsa bir dostum
Neden tanığım ki şu âleme
Yaşamaksa bunun adı
Haram olsun

Hey aklım
Ve aklımın düşündükleri
Yarın sabah
Nasıl olacak dünya
...
Uyumadan erişmek zor

yazasım gelir varlı vakitsiz
hep aklımdasın

'yalan'
diyorsun
'yalan gibi yaşadıklarım'

parayla parayla
yok öyle bedava merhaba

apartman
adı başka dilden
ne bileyim

üç duvardı kader gibi aralarında
harçsız
tuğlasız
tarla taşlarından

üç duvardı komşu

maksat ürkütmemekti sizi
yüzünüze bakamadım birkaç vakit öylece
boş boş
etrafta gezindi
arandılar gözlerim
uzaklarda da değildik

Havası ciğerlerini okşamaktadır şehrin
Çın çın
Usulcak dört bir yan
İnceden
Şeker şerbet
Ana kucağı ninnisi yaprakların