Karı koca
İki yaşlı
Taş bilek
Çelik yürek
Sinmiş kenarına asfaltın
Tuzu teri
Bir yüzüğe kaş olsaydı insanlar
Ölüm böyle olsaydı
Yaşlandıkça
Küçülseydi bedenler
Küçüldükçe
Bulsaydı dünya değerini
Kolay yemezdim
Canım sosis çekti
Haydi buyrun!
..
Adama sordum
“dana mı? ”
Aşk mevsimi gibi bir sabah
Bir zaman dilimi akıp gider
Kayıp duygular içimde
Ağ sütlü buğday tadı
Yalar damağımı
bir TIRın kasasında seksenüç kişiydiler yan yana istiflenmiş
ülkesinden kaçan kaçak başka ülkede kaçak
insandılar onlar sen gibi ben gibi nefes alıyorlardı
bir evdeydiler daha önceki gün
birkaç çocuk yaşlı ana baba ve karı koca kendileri
ağırdan bas evlat
ağırdan
çöksün toprak
izin kalsın
silinmesin yerlerden
“yol almaktı birlikte” adı
ağacı ormana mı bırakmak
ormanı ağaca mı
özgür
düşünmeli insanlar
düşünceler
gemilerden indiler
ellerinde keskin kılıçlar
daha bakirdi ormanlar
daha çağlar çağlardı sular
toprak topraktı ovalar
ve kocamandı dünyaları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!