uyandın da bu sabah canım efendim
say ki gülümsedin kendine
ilk görüşün olsun bir gülümseme
ve çok sevdiğin şeyler
her şey yerli yerinde yerinde
her şey sakin
uzaktayım
uzaktalar
sarı
küçücük pencereler
gecelerden sıçrayıp
düşlerimden savuşup giden rüyalar
bir yazgı değildir teslim olmak
yüreği varsa insanın
çocuk da olsan
büyümüş de
yürüdüğün yola iyi basıyorsan
baskınsan
Mandasında birinin
Paçasında ayağında
Eteğinde zil çalar sefil sefil
Yok olup gidenleredir serzeniş
Geçmiş geçmişte kalmış mıdır ki
Küçük hesapları zâhir bu günlere insanların
Bin dokuz yüz altmıştan el alıp
Varıp da sonuna yetmişlerin seksenlerin doksanların
Milenyumun falan filân
Hisseder ki hem nasıl
Sanıyorum her şey yazılıp çizildi
Boş yer kalmadı yazılacak
Üstatlar
Aynı renklerde boğuluyorlar şimdi
Can sıkıntısında fırçalar
Tuvaller süzgün bezgin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!