Mehmet Necip Özmen Şiirleri - Şair Mehme ...

uyandın da bu sabah canım efendim
say ki gülümsedin kendine
ilk görüşün olsun bir gülümseme
ve çok sevdiğin şeyler
her şey yerli yerinde yerinde
her şey sakin

Nazire Hanım

ne güzeldir şimdi sizin oralar
yaşanmışlardan
sanki bin yıllık güzelliğinizden taşmış
cinselliğiniz ve rayihası gizli aşkın

O gece,garip bir rastlantıydı bizimkisi;
sen yılların karanlığında kaybolmuş,
bense yıllarını kaybeden.
Neden?
Sorduk sık sık,
nedenleri bir bir bilirken..

Geçip gitmişsin yanımdan
Ben/hülyalarında senin
Ben/olacaklarla meşgul
Aynı evde
İki yabancı
Duymamışım bile seni

yeller eser Nemrut'ta
toz alaz
kül ve duman
aman vermez
aman vermez insana
kuşa kurda

Siz
Suruç’u bilmezsiniz
Şimdi
Suruç’lu olsanız bile
Parapara’yı
Ogan’ı

dinmedik hala
biz yorgun
gece yorgun
tuşlar ve parmaklarımız
düşünemez olduk
bellekler durgun

doğru söze ne denebilir ki
'bizim sokaktan hiç geçtin mi' dediğini Muhterem hanım
sizin sokaktan beş vakit geçmem gerektiğini
ne varsa şu hengamede
caddelerde
vitrinlerde

duydum yokluğunu
doldu gözlerim
zor seçtim
yeri
yurdu

Kırk yılın başı bir şey istersin
Kafan kırılır kırk yerinden
Erişemezsin münhal kırk bire
Miladıdır
Sınırlar insanı