Mehmet Necip Özmen Şiirleri - Şair Mehme ...

Mehmet Necip Özmen

riya
özüne dahi riyakarsan
azabı zati ruhundadır
ne kadar meleksen kisvende
af gelir mi sanırsın budala
milyar yıl yalvarsan

Devamını Oku
Mehmet Necip Özmen

Gülün alını
Yaprağın yeşilini
Günün sarısını
Unutuyor

Eh diyor insan

Devamını Oku
Mehmet Necip Özmen

al kalemi
yazabilirsen
yaz defterine geri kalanını ömrünün
ne kadarı senin
ne kadarı benim
adını sen koy geleceğin

Devamını Oku
Mehmet Necip Özmen

çiçek çiçek açasıca bahçen gül gül kokasıca
bal akasıca petek petek dil damak tatlanasıca
arılar dadanasıca güzelliğine renk renk açasıca
sözümsün özümsün şimdi benim güzel kızımsın

nini ninni uyuttum uyumadın uyku tuttumdu

Devamını Oku
Mehmet Necip Özmen

Bir kaldırım taşı kadar değilmişim şu şehirde
Denizle dalgayla yağmurla
Ve güneşle
Ve insanlarla oynaşır
Bilmem kaç asırdır döşeli
Olamıyorum onlar kadar

Devamını Oku
Mehmet Necip Özmen

Madem aşktan yanasın
Sen mahkum ettin
Zindanına yüreğinin

Yaşarsan
Yüreğinle

Devamını Oku
Mehmet Necip Özmen

Bazen verilen değerin ne denli fazla olduğuna karar verirse insan
Bilmeli ki,verdiği fazla değerin kendisine vereceği tek şeydir hüsran...

Devamını Oku
Mehmet Necip Özmen


düdüğü olmalı insanın
evrensel
öyle bir öttürmeli
öyle bir öttürmeli ki
kara deliğe yunmaya gitmeli kötülükler

Devamını Oku
Mehmet Necip Özmen

Arkasında yedi sülâlesi
Ve elleri
Ve kolları
Ve de cinslerin müthiş dayanışması
Korumakta onları

Devamını Oku
Mehmet Necip Özmen

belki
tutsak olup bir yürekte
belki
avuçlardan kayıp gitmek
nedensiz belli belirsiz
biri olmak uçuş böceğince

Devamını Oku