döndükçe dilimiz
insanca düşüncelerimiz
yastayız
yastayız
gencecik yitirdiklerimiz
düşününce fazladan
yazılar kayıp kayıp döküldüler birden
savruldu sayılar
aynı anda iki güneş doğarken yanyana
yok oldular birer birer kalbimden
Adsız namsız olmak şu alemde
Sessiz
Sedasız
Kırılan bir çiçek
Tükenip giden hülyalar
melankolisindeyim işin
derin uyukluyor gece
bir sen uyanıksın a be cığazım bulgar kızı
bakma baygın uzandığın yerden
delmesin karanlığı gözlerin
aramayasın türlü sebep
Şu sıra
Elemden yanaymış duygular
Dalıp dalıp kayboluyormuşum
Adı sen isen elemin
Varsın bir kaybım olsun
Kaybol var git başımdan eğer elemsen
doğumdan ölüme bir yol olmalıydı
kıvrım kıvrım
bezeli her yan
ve her biri diğerini anlayan
aşk
Girdiği yerleri soyardı
Onundur
Şunundur
Bunundur
Hiç mi hiç önemli değil
Bir adı vardı onun
Dosta mektup yazmak
Parmakların esnek düğmelere gitmesi kadar mı kolay
Duyguların şıkırtılı boşalımı
Ve önümdeki parlak ekranda yapabildiklerim
Bana göre şimdi yazdığım her şey
Bir olay…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!